[اطلاع از کتب شیعه، تنها راه شناخت مذهب آن‌هاست]
متأسفانه امثال شیخ سلیم از علمای اهل سنت، از کتب اخبار شیعه بی‌اطلاع‌اند و لازم است که ایشان حداقل یکی از کتب شیعه و مهم‌ترینشان –یعنی کافی کلینی– را بخوانند و در ابواب اصول آن بنگرند و بیندیشند تا بدانند که راویان هریک از آن باب‌ها از ضعیف‌ترین رجال و بدترین غالیان و دروغگوترین راویان‌اند! و متن بیشتر باب‌های آن با عقل و کتاب خدا، مخالف و متضاد است؛ گویی که آنان دشمنی سختی با اسلام داشته‌اند!
شرف الدین در مراجعه‌ی ۱۸ می‌گوید: «شیعه‌ی آل محمدصاز چیزی برنگشته‌اند و کوتاه هم نمی‌آیند و هرگز در هیچ موردی از ائمه‌ی اهل بیت، دست نمی‌کشند... و نظرشان این است که تعبد و تعصب به مذاهبشان از جمله واجبات عینی است»!! می‌گوییم: این سخن برخلاف واقع است، زیرا اهل بیت هیچ ارتباطی به مذاهب اختراعی و ابداعی ایشان ندارند که هر گروهی با تعصب و تعبد بدان چسبیده‌اند و فقط شعار پیروی از اهل بیت را سر می‌دهند.
شرف الدین می‌گوید: تعبد به مذاهبشان از واجبات عینی است! بنده هم می‌گویم: ای سید! در حق عترت چه می‌گویی، ایشان چه مذهبی داشتند؟ مذهب اهل بیت را برای ما معرفی کن تا ما هم آن را بشناسیم! آیا از خدا نمی‌ترسی؟ اگر هم شرم نمی‌کنی، هرچه می‌خواهی بگو! تو در صفحه‌ی ۱۵ کتابت گفته‌ای: «در قرن اول و دوم، مذهبی در کار نبود»؛ بسیار خوب، در این دو قرن که ائمه بودند، مذهبشان چه بود؟! کدام محکمه‌ی عادل است که به تناقض‌گویی‌های سید شرف الدین و بافندگان امثال او حکم کند؟!
تعجب دیگر از شیخ اهل سنت این است که تضاد و تناقضِ گفته‌های شرف الدین را درنیافته که ابتدایش با انتهایش، تضاد و مخالفت دارد([۱۴۰])، بلکه برعکس، با وجود همه‌ی بافته‌هایش، او را تمجید و تطهیر و تصدیق کرده است!
[۱۴۰]- همان طور که قبلاً گفته شد، اين تعجب بر فرض صحت مطالب کتاب المراجعات است.