۲۲۷- باب: فضیلت روزه گرفتن در روزهای عرفه، تاسوعا و عاشورا
۱۲۵۸- عن أَبي قتادةَس قَالَ: سُئِلَ رسولُ اللهج عن صَومِ يَوْمِ عَرَفَةَ، قَالَ: «يُكَفِّرُ السَّنَةَ المَاضِيَةَ وَالبَاقِيَةَ».[روایت مسلم] [صحیح مسلم، ش: ۱۱۶۲.]
ترجمه: ابوقتادهسمیگوید: از رسولاللهجدربارهی روزهی روزِ عرفه سؤال شد؛ فرمود: «کفارهی گناهان سال گذشته و آینده است».
۱۲۵۹- وعن ابن عباسٍب: أنَّ رسولَ اللهج صَامَ يَومَ عاشوراءَ وَأمَرَ بِصِيامِهِ.[متفق علیه] [صحیح بخاری، ش: ۲۰۰۴؛ و صحیح مسلم، ش: ۱۱۳۰.]
ترجمه: ابن عباسبمیگوید: رسولاللهجروز عاشورا (=دهم محرم) را روزه گرفت و به روزه گرفتنِ آن فرمان داد.
۱۲۶۰- وعن أَبي قتادةَس أنَّ رسول اللهج سُئِلَ عَنْ صِيامِ يَوْمِ عَاشُوراءَ، فَقَالَ: «يُكَفِّرُ السَّنَةَ المَاضِيَةَ».[روایت مسلم] [صحیح مسلم، ش: ۱۱۶۲.]
ترجمه: ابوقتادهسمیگوید: از رسولاللهجدربارهی روزهی روزِ عاشورا سؤال شد؛ فرمود: «کفارهی گناهان سال گذشته است».
۱۲۶۱- وعن ابن عباسٍب قَالَ: قَالَ رسول اللهج: «لَئِنْ بَقِيتُ إِلَى قَابلٍ لأَصُومَنَّ التَّاسِعَ».[روایت مسلم] [صحیح مسلم، ش: ۱۱۳۴.]
ترجمه: ابنعباسبمیگوید: رسولاللهجفرمود: «اگر سالِ آینده زنده باشم، حتماً روز تاسوعا (=نُهم محرم) را نیز روزه میگیرم».
***