۲۲۹- باب: مستحب بودن روزه‌ی دوشنبه و پنج‌شنبه
۱۲۶۳- عن أَبي قتادةَس أنَّ رسول اللهج سُئِلَ عَنْ صَومِ يَوْمِ الاثْنَيْنِ، فَقَالَ: «ذَلِكَ يَومٌ وُلِدْتُ فِيهِ، وَيَومٌ بُعِثْتُ، أَوْ أُنْزِلَ عَلَيَّ فِيهِ».[روایت مسلم] [صحیح مسلم، ش: ۱۱۶۲.]
ترجمه: ابوقتادهسمی‌گوید: از رسول‌اللهجدرباره‌ی روزه‌ی روزِ دوشنبه سؤال شد؛ فرمود: «آن، روزی‌ست که در آن به دنیا آمدم و روزی‌ست که برانگیخته شدم یا روزی‌ست که در آن بر من وحی شد».
۱۲۶۴- وعن أَبي هريرةَس عَن رسول اللهج قَالَ: «تُعْرَضُ الأَعْمَالُ يَومَ الاثْنَيْنِ وَالخَمِيسِ، فَأُحِبُّ أنْ يُعْرَضَ عَمَلِي وَأنَا صَائِمٌ».[ترمذی، این حدیث را روایت کرده و گفته است: حدیثی حسن می‌باشد؛ مسلم نیز این حدیث را بدون ذکر روزه روایت کرده است.] [صحیح الجامع، ش: ۲۵۹۵؛ و صحیح الترمذی، از آلبانی/ش: ۵۹۶؛ روایت مسلم در صحیح وی به‌شماره‌ی ۲۵۶۵ آمده است.]
ترجمه: ابوهریرهسمی‌گوید: رسول‌اللهجفرمود: «اعمالِ (مردم) در روز دوشنبه و پنج‌شنبه - به الله متعال- عرضه می‌شود. لذا دوست دارم اعمالم در حالی - به الله متعال- عرضه گردد که روزه هستم».
۱۲۶۵- وعن عائشةَل قَالَت: كَانَ رسولُ اللهج يَتَحَرَّى صَومَ الاثْنَيْنِ وَالخَمِيس.[ترمذی، این حدیث را روایت کرده و گفته است: حدیثی حسن می‌باشد.] [صحیح الجامع، ش: ۴۸۹۷؛ و إرواء الغلیل، ش: ۹۴۹؛ و صحیح النسائی، از آلبانی/ش: ۲۲۲۴.]
ترجمه: عایشهلمی‌گوید: رسول‌اللهجبه روزه‌ی روز دوشنبه و پنج‌شنبه پای‌بند بود.
***