اهمیت نماز:
پس داشتن عقائد صحیح، مهم‌ترین و عمده‌ترین عمل در باب عبادات، نماز است.
در صحیح مسلم از حضرت جابر روایت است که پیامبر اکرم فرمودند: «مانع در میان بنده و کفر نماز است».
یعنی ترک نماز انسان را به کفر می‌رساند.
همچنین ترمذی و نسائی و احمد از بریدهسروایت کرده‌اند که آن حضرتصفرمودند: «در میان ما و مردم، عهد و قرار داد تأمین، نماز است».
هرکسی آن را ترک کند کافر شود.
ابن ماجه از ابوالدرداءسروایت می‌کند که مرا خلیل و محبوبم -حضرت- چنین وصیت کرد: «به خدا هرگز شرک نکنی ولو اینکه کشته شوی یا سوخته شوی و از پدر و مادر نافرمانی مکن گر چه تو را امر کنند که از زن و فرزند و مال خود دست بردار، نماز فرض را هرگز عمداً ترک نکن! هرکس نماز فرض را عمداً ترک کند، ذمه‌ی خدا از وی بری است».
مسند احمد و دارمی و بیهقی از حضرت عمروبن العاصسروایت می‌کنند که آن حضرتصفرمودند:
»هرکس بر نمازهای فرضی مداومت و محافظت کند در روز قیامت برایش نور و روشنایی و حجت و نجات از عذاب، خواهد بود و هرکس محافظت نکند، برایش نه نوری و نه برهان و نجاتی وجود دارد و با فرعون و هامان و قارون و ابی بن خلف محشور می‌شود».
ترمذی از عبدالله بن شقیق روایت کرده که یاران پیامبر اکرم ترک هیچ چیزی را کفر نمی‌دانستند مگر ترک نماز را.
از نظر فقه امام احمد حنبل:، هرکس یک نماز را عمداً ترک کند، «کافر» می‌شود و از نظر امام شافعی: «واجب القتل» است و از نظر امام اعظم ابوحنیفه: «واجب الحبس» است که تا وقت توبه زندانش کنند تا پشیمان شود و توبه کند. بنابراین، باید کوشید تا حتی‌الوسع نمازی از انسان فوت نشود.
خداوند به همه‌ی مسلمین چنین توفیقی عنایت فرماید. آمین