موارد وجوب قضا:
اگر کسی جبراً افطار کرد، یا حقنه شد،
یا در گوش و بینی‌اش دارو چکانیده شد،
یا در زخم شکم یا زخم سر، دارو چکانیده شد و دارو به جوف دماغ رسید،
یا خاک، سنگریزه یا چیزی که با آن تغذ‌ی و تداوی نمی‌شود، فرو برد،
یا عمداً به مقدار پری دهان استفراغ نمود،
یا به گمان اینکه هنوز شب است سحری خورد، سپس معلوم شد که فجر طلوع کرده،
یا به گمان اینکه آفتاب غروب کرده، افطار نمود و حال آنکه آفتاب غروب نکرده،
یا به فراموشی غذا خورد و گمان کرد روزه‌اش باطل شده سپس عمداً غذا خورد،
یا به حلق کسی که خواب بود آب ریخته شد،
یا با زنی در حال خواب یا بیهوشی یا دیوانگی جماع شد،
در همه‌ی این صورت‌ها فقط قضای آن روز واجب است نه کفاره.
همچنین اگر در رمضان نه نیت روزه کرد و نه نیت افطار و از مفطرات روزه چیزی از او به وقوع نپیوست فقط قضا لازم می‌شود.