ماتم و عزاداری:
زنی که شوهرش فوت کرده تا مدت چهار ماه و ده روز عزاداری کند، و در طی این روزها در همان خانه‌ی شوهر بنشیند و از استفاده‌ی بوی خوش، سرمه، حنا و دیگر وسایل آرایش پرهیز کند، و لباس‌های زیبا هم نپوشد و از خانه بیرون نرود مگر اینکه عذری برایش پیش آید. اگر کسی دیگر از خویشاوندان و فامیل‌های او غیر از شوهر فوت کند، تا مدت سه روز سوگواری جایز است بیش از آن جایز نیست.
اظهار غم و اندوه و گریه‌‌کردن برای میت اشکالی ندارد ولی گریستن صدای بلند و نوحه‌‌کردن و چاک‌دادن گریبان و زدن بر سر و صورت و سینه همه‌ی این‌ها حرام‌‌اند، و در اکثر احادیث ذکر شده است:
«بر اثر نوحه‌خوانی خویشاوندان و ارتکاب اعمال غیر شرعی در عزاداری، به شخص مرده عذاب داده می‌شود».
لذا از اینگونه اعمال شدیداً باید احتراز کرد تا به مرده عذابی نرسد.
سنت است که مسلمان در مقابل هر مصیبتی از خود تحمل و صبر نشان دهد و در مصیبت‌ها همیشه این دعا را بخواند: «إِنَّا ِللهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُوْنَ، اللَّهُمَّ أَجُرْنِیْ فِیْ مُصِیْبَتِیْ وَأَخْلِفْ لِیْ خَیْراً مِنْهَا» [۲۲].
[۲۲] یعنی: «بدون تردید ما از آنِ الله هستیم و بازگشت همهى ما بسوى اوست. الهى! مرا در مقابل مصیبت، پاداش ده، و در عوض آن چیز بهترى به من عنایت فرما».