سنتهای حج:
برای حج، آداب و سنتهای متعددی وجود دارد ولی سنتهای اصلی و مستقل حج به شرح زیر است:
۱- طواف قدوم.
۲- خطبههای سه گانهی امام:
الف: خطبهی اول، روز هفتم ذی الحجه در مکه برای آموزش احکام مسایل حج.
ب: خطبهی دوم، در روز عرفه (نهم ذی الحجه) در میدان عرفات برای تشویق حجاج به دعا و تضرع و بیان باقیماندهی مسایل حج
ج: خطبهی سوم، روز یازدهم ذی الحجه (روز دوم عید قربان)
۳- مَبِیت در «مِنی» در شب عرفه
(یعنی شب عرفه را در منی سپری کردن و پنج نماز کامل را در آنجا خواندن).
۴- شب عید را در «مُزدَلِفَه» ماندن.
۵- شبهای ایام تشریق را در منی ماندن.
(یعنی شبهای یازدهم و دوازدهم ذی الحجه).
۶- ماندن در «وادی مُحَصَّب».
(یعنی هنگام بازگشت از منی و پایان یافتن مناسک در وادی محصب که در ورودی مکه میان دو کوه و جنب قبرستان «حُجُون» واقع است و الان تقریباً بین قصر ملک و «جَبَانَةُ الـمُعَلی» قرار دارد، سنت است که در یکی از مساجد آنجا بماند و نمازهای ظهر، عصر، مغرب، و عشأ را بخواند بعداً به مکه برود).
توضیحات بیشتر بعداً بیان خواهد شد.
اینها سنتهای مؤکده و اصلی حج بودند سنتها و آداب دیگری نیز برای حج وجود دارد که در کتابهای بالاتر بیان میشوند.