اعتكاف:
اعتکاف ده روز آخر ماه رمضان در مسجد سنت است، و اگر کسی اعتکاف نذر کرد، اعتکاف بر او واجب می‌شود و در اعتکاف واجب روزه شرط است، ولی در اعتکاف نفلی روزه لازم نیست.
اقل مدت اعتکاف از نظر امام اعظم:، یک روز است، و از نظر امام ابویوسف:، اکثر روز، و از نظر امام محمد:، یک ساعت هم اعتکاف صحیح است.
آنچه برای معتکف جایز و یا غیر جایز است:
بیرون آمدن معتکف از مسجد صحیح نیست مگر برای قضای حاجت یا غسل و وضو و نماز جمعه و اگر برای نماز جمعه به مسجدی دیگر رفت به محض اینکه نماز تمام شد باید برگردد و اگر آنجا درنگ کرد اعتکاف فاسد می‌شود.
اگر یک لحظه بدون عذر از مسجد بیرون آمد، اعتکاف فاسد می‌شود و از نظر صاحبین اگر اکثر روز را بیرون از مسجد بگذراند اعتکاف فاسد می‌شود، و گرنه فاسد نمی‌شود. خوردن ونوشیدن، خواب و معامله بدون احضار کالا در مسجد صحیح است. در حالت اعتکاف جماع و مقدمات جماع مانند: بوسه و غیره جایز نیست. اگر جماع کرد اعتکاف باطل می‌شود، و اگر از بوسه و دست زدن انزال شود، اعتکاف فاسد می‌شود و إلا نه.
خاموشی مطلق برای معتکف مکروه است بلکه از کلام دنیوی و بیهوده احتراز کند. تلاوت قرآن کریم، نفل و اذکار در حالت اعتکاف ثواب بسیار دارد.
مسأله:
اگر کسی اعتکاف چند روز را نذر کرد، شب‌های آن روزها هم اعتکاف لازم می‌شود و اگر یک ماه اعتکاف نذر کرد، یک ماه پیاپی اعتکاف لازم می‌شود.