نماز تهجد:
نماز تهجد سنت مؤکده است پیامبر اکرمصهیچگاه آن را ترک نفرمودند، و اگر گاهی فوت گردیده، دوازده رکعت در همان روز قضاء آوردهاند. نماز تهجد از چهار رکعت کمتر و از دوازده رکعت بیشتر ثابت نیست، و مقدار متوسط آن هشت رکعت است. پیامبر بزرگوار نماز وتر را بعد از تهجد، یعنی آخر شب میخواندند، و سنت هم همین است که هرکس بر بیدار شدن خویش اعتماد دارد، نماز وتر را تا آخر شب تأخیر کند، و اگر اعتماد ندارد قبل از خوابیدن بخواند.
پیامبر اکرمصنماز تهجد را گاهی چهار رکعت، و گاهی هشت رکعت، گاهی ده رکعت، و گاهی دوازده رکعت میخواندند. گاهی همه را با یک سلام، و گاهی دو رکعت با یک سلام، گاهی چهار رکعت با یک سلام، و گاهی هردو رکعت را با وضو و مسواک جدید میخواندند. همهی این روشها جایز و صحیحاند.
از نظر قرائت گاهی در چهار رکعت، در رکعت اول سورهی بقره و دوم آل عمران، و در سوم نسأ و در چهارم سورهی مائده را میخواندند. در رکوع، سجده، قومه و جلسه هم به نسبت قیام، درنگ میکردند. گاهی در یک رکعت هر چهار سوره را با هم میخواندند.
حضرت عثمانسدر یک رکعت وتر تمام قرآن کریم را ختم میکردند و لیکن مستحب آن است که روزانه مقداری بخواند که بتواند همیشه بر آن عمل و دوام داشته باشد. در ماه یک یا دو و یا سه بار قرآن کریم را ختم کند.
اکثر صحابهی کرام در هفت شب یک بار قرآن را ختم میکردند شب اول: سه سورهی بقره، آل عمران، و نسأ، شب دوم: پنج سوره، و شب سوم: هفت سوره، شب چهارم: نه سوره، شب پنجم: یازده سوره، شب ششم: سیزده سوره، شب هفتم: تا آخر قرآن، و این ختم را «فمی بشوق» مینامند.