طلب باران:
پیامبر اکرمصبرای استسقا (طلب باران) گاهی فقط دعا می کردند، و گاهی در خطبه‌های نماز جمعه دعا می‌نمودند. خلیفه‌ی دوم حضرت عمر فاروق اعظمس برای طلب باران بیرون می‌رفتند و فقط استغفار می‌کردند، لذا طبق مذهب حنفی برای طلب باران، نماز سنت مؤ‌کده نیست بلکه استسقأ فقط به دعا و استغفار گفته می‌شود، و اگر به صورت نماز هم خوانده شود اشکالی ندارد.
نماز با جماعت از نبی اکرمصبا روایت صحیح در استسقا ثابت شده است، بنابراین صاحبین و اکثر علمأ قائل براین‌اند که: امام با مردم به عیدگاه یا صحرا بیرون رفته دو رکعت نماز با جماعت بخوانند و قرائت جهراً خوانده شود و بعد از نماز مانند عید دو خطبه خوانده شود که مشتمل بر حمد و ثنأ و استغفار و دعای منقول استسقأ باشد و آن دعا این است:
«اللَّهُمَّ أَسْقِنَا غَیْثاً مُغِیْثاً مَرِیْئاً مَرِیْعاً، نَافِعاً غَیْرَ ضَارٍّ، عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ» [۱۷].
آنگاه فقط امام شال خویش را به عنوان نیک فالی قلب نماید [۱۸].
[۱۷] «الهى! به ما بارانى عطا فرما که باعث نجات گردد، گوارا و با خیر و برکت باشد، مفید و بدون ضرر باشد، زود ببارد و دیر نکند». [۱۸] یعنی: قسمت بالا را پایین و قسمت پایین را بالا برد و این اشاره بر این است که خدا این حال بد ما را به حال نیک و خوب تبدیل فرما.