حدیث اول:
رسول خدا جفرمودند: «مؤمن قوی از مؤمن ضعیف نزد خدا بهتر و محبوب‌تر است، ولی در هریک خیر و برکتی متفاوت وجود دارد، و تو ای مسلمان نسبت بدآنچه نفعت را دربر دارد حریص باش، و بر خدا توکل نما، عجز و ناتوانی بخود راه مده و چنانچه چیزی ناپسند بایت پیش آمد مگو: اگر چنان می‌کردم چنان می‌شد، بلکه بگو: تقدیر خداوند چنین بود و خدا هرکاری خواسته باشد انجام می‌دهد، زیرا لفظ «اگر» وسوسه‌های شیطانی را گسترش می‌دهد» [۱].
[۱] این حدیث را امام مسلم در صحیح خود در کتاب تقدیر باب الامر بالقوة... ۴۰ / ۲۰۵۲ شماره ۲۶۶۴ چاپ عیسی الحلبی، به تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی متوفی ۱۳۷۵ هـ / ۱۹۵۵ آورده است.
و ابن ماجه در مقدمه سنن خود در باب تقدیر ۱/ ۳۱ شماره ۷۹ آورده است.
امام مسلم و ابن ماجه هردو این حدیث را از ابوهریره سنقل کرده‌اند، اما ابن ماجه در کتاب زهد باب توکل و یقین۲/ ۱۳۹۵ شماره ۴۱۶۸ روایتی دیگر مشابه همین روایت از ابوهریره سدارد، اما لفظ حدیث را چنین نقل کرده: ... «فإن غلبك أمر فقُل: قدر الله وما شاء فعل. وإياك واللو، فإن اللو تفتح عمل الشيطان».
امام محمد هم در مسند خود ۲ / ۳۶۶، ۳۷۰ حدیث را مانند ابن ماجه آورده است، اما گفته ... «وما شاء صنع».