حدیث سوم:
رسول خدا جفرمودند: «نه من به دنیا تعلقی دارم و نه دنیا به من، به خدا قسم مثال من و دنیا به مسافری شباهت دارد که در روز گرمی سفر می‌کند و در راه ساعتی زیر درختی به استراحت می‌نشیند، سپس به سفر خود ادامه می‌دهد» [۱۳].
[۱۳] حدیث را امام احمد در مسند خود ۱ / ۳۰۱ از عبدالله بن عباسبروایت کرده که روزی حضرت عمر سنزد رسول الله جرسید و مشاهده کرد حصیری که روی آن خوابیده‌اند، از درشتی بر بدن مبارکشان اثر گذاشته است، سپس گفت: چه خوب بود فرش نرمتری می‌داشتید، رسول خدا جفرمود: ما لی و للدنیا ... تا آخر حدیث. ترمذی نیز حدیث را در سنن خود – ابواب – الزهد – از عبدالله ابن مسعودس روایت کرده که حضرت پیامبر جبر حصیری درشتی خوابیدند که اثر آن بر بدن مبارکشان ظاهر شد، گفتیم: ای رسول خدا، ای کاش فرش نرمتری اختیار می‌کردید، فرمودند: ما لی و للدنیا ... تا آخر حدیث. «صحیح الترمذی بشرح ابن العربی المالکی ۲۲۳۱۹» و ابن ماجه در سنن خود کتاب الزهد باب مثل الدنیا ۲ / ۱۳۷۶ شماره ۴۱۰۹ با عبارت دیگری حدیث را روایت کرده است. امام نووی این حدیث را در ریاض الصالحین فضل الزهد ... از ابن مسعود سنقل کرده و از قول ترمذی گفته: حدیث حسن و صحیح است. علامه آلبانی نیز آن را در صحیح الجامع الصغیر ۵ / ۱۵۴ شماره ۵۵۴۵ از عبدالله بن عباسبآورده است.