شرح حدیث:
ویژگی فردی که در ایمان خود صادق و کامل باشد، این است که از احساس ایمانی دقیقی برخوردار میباشد که از کارهائی که او را به خدا نزدیک کند با خوشحالی و انشراح قلب استقبال مینماید و از کارهای زشت که او را از خدا دور کند، احساس تنفر و ناراحتی میکند، و بدینوسیله همیشه آرامش خاطر او با کارهای خیر است و کارهای زشت و گناه آرامش قلب او را بهم میزند، در نتیجه او نیز از آن روگردان میشود، حدیثی که هم اکنون مورد بحث ماست با لطافت خاصی این حقیقت را توضیح میدهد، زیرا پیامبر اکرم جدر جواب مردی که از معنی ایمان سؤال کرد، فرمودند: مؤمن کامل و صادق کسی است که از انجام کارهای شایسته به قدری خوشحال شود که او را به ادامه دادن چنین کارهائی بخواند و از انجام کارهای زشت به قدری ناراحت شود که فوراً از کرده خود پشیمان شود و توبهکنان بهسوی پروردگار خود بشتابد، چنانچه در جواب همین سائل فرمودند: گناه آن است که سبب تردید و اضطراب نفس گردد، اگر چنین حالتی پیش آمد وظیفه فرد مسلمان است که به طور کلی از آن دوری گزیند تا با اطمینان و آرامش خاطر زندگی به سر برد.