توشه دعوتگران و مربیان
۱- ضرورت دوستی و رعایت پیوند خویشاوندی و نصیحت و خیرخواهی و بذل و بخشش با همدیگر برای رضای خدا، زیرا این امور صف مسلمانان را قوت و وحدت می‌بخشد، و قلب‌ها آنها را بهم نزدیک می‌کند که خود بهترین و ضروری‌ترین مسئله برای مسلمانان است.
رعایت موارد ذیل ما را در اجرای این فرامین یاری می‌کند:
۲- به یادداشتن این که هریک از این موارد محبت و رضای خدا را به دنبال دارد.
۳- به یادداشتن این که هریک از این موارد پیوستگی و وحدت مسلمانان را حفظ می‌کند و در بین آنها الفت ایجاد می‌نماید، تا مسلمانان خار چشم دشمنان گردند، و عظمت از دست رفته خود را باز یابند.
۴- اطلاع از تاریخ گذشتگان صالح امت اسلامی و روش زندگی آنها خصوصاً در موارد مذکور، تا انسان را در اقتداء به آنها یاری کند.
۵- علاقه پیامبر جبه این که بهتر است، انسان در اجتماع مسلمانان زندگی کند، تا منفعت و تأثیری بر دیگران داشته باشد، زیرا انسان در تنهائی هرچند صالح و پرهیزگار باشد خیر او محدود به خود اوست، چون به قول معروف یک دست صدا ندارد، خدا به حضرت علی سخیر دهد که می‌گوید: آلودگی اجتماع از پاکی فرد بهتر است، خدا عبدالله بن مبارک/را جز دهد که فرمودند: اگر جماعت نمی‌بود، ما هیچ راهی را پیش نمی‌بردیم، و ضعیف ما خوراک قوی می‌شد.