اولاً: احادیثی در فضیلت دوستی با یکدیگر به خاطر خدا:
۱- حضرت انس از پیامبر جروایت می‌کند که فرمودند: سه چیز است که اگر در وجود شخصی پیدا شود، شیرینی ایمان را خواهد چشید.
اول این که خدا و رسولش برای او از هرکس و هرچیز دیگر محبوبتر باشد، دوم این که دوستی او با افراد فقط برای خدا باشد، سوم این که برگشت به کفر برای او همچون افتادن در آتش ناپسند باشد [۶۸].
۲- حضرت ابوهریره ساز پیامبر خدا جنقل می‌کند که فرمودند: هفت نفر را خداوند در روزی که جز سایه عرش او سایه‌ای نباشد، در سایه عرش خود جای می‌دهد.
۳- امام عادل. ۲- جوانی که در عبادت خدا بزرگ شده. ۳- مردی که دل‌دادۀ مساجد است. ۴- دو نفر به خاطر خدا همدیگر را دوست دارند و ملاقات و جدائی آنها فقط به خاطر خداست.
۴- مردی که زن زیبائی او را به فحشا دعوت کند، ولی او بگوید: من از خدا می‌ترسم.
۵- مردی که چنان انفاق کند که دست چپش از آنچه دست راستش می‌دهد خبر نشود.
۶- مردی که در تنهائی به خاطر خدا گریه کند [۶۹].
۷- همچنین ابوهریره سمی‌گوید که پیامبر خدا جفرمود: خداوند در روز قیامت می‌گوید: کجایند آنانی که به خاطر من با همدیگر دوستی کردند، امروز که هیچ سایه‌بانی نیست آنان را در سایه عرش خود جای می‌دهم [۷۰].
[۶۸] این حدیث را امام بخاری، امام مسلم، امام ترمذی، امام نسائی، امام ابن ماجه و امام احمد روایت کرده‌اند. [۶۹] این حدیث را امام بخاری، امام مسلم، امام ترمذی، امام نسائی، امام مالک و امام احمد روایت کرده‌اند. [۷۰] این حدیث را امام مسلم، امام دارمی، امام مالک و احمد روایت کرده‌اند.