آیات و احادیثی در فضیلت محبت برای خدا:
﴿وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا﴾[آل عمران: ۱۰۳]. «و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، بدان گاه که دشمنانی بودید و خدا میان دلهایتان پیوند داد پس برادرانی شدید».
﴿وَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡۚ لَوۡ أَنفَقۡتَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مَّآ أَلَّفۡتَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ أَلَّفَ بَيۡنَهُمۡ﴾[الأنفال: ۶۳]. «خدا در میان آنان الفت ایجاد نمود، به گونهای که اگر همه آنچه در زمین است، مصرف میکردی نمیتوانستی میان دلهایشان اُنس و اُلفت برقرار سازی، ولی خداوند میانشان انس و الفت انداخت».
پیامبر جمیفرماید: فرد مؤمن دوستدار و دوستداشتنی است و در کسی که با دیگران الفت نمیگیرد، و دیگران نمیتوانند با او انس بگیرند خیری نیست [۱۰۱].
۱- و میفرماید: سه چیز در هرکس باشد حلاوت و مزه ایمان را چشیده است، این که خدا و رسولش از همه برای او محبوبتر باشند و دوستی او با اطرافیان فقط برای خدا باشد و برگشتن به کفر همچون افتادن در آتش برایش ناپسند باشد.
۲- و میفرماید: خداوند بندگانی دارد که نه پیامبرند و نه جزء شهداء هستند، اما پیامبران و شهیدان در روز قیامت برخاست و گفت: یا رسول خدا، بگو: آنها چگونه افرادی هستند تا ما هم کارهای آنها را انجام دهیم، و پیامبر جاز این سؤال مرد روستایی خوشحال شد و سیمایش درخشید و فرمود: آنها از گروهها و قبائل مختلف مردم هستند که باهم خویشاوندی نسبی و سببی نداشتهاند، ولی به خاطر خدا همدیگر را دوست گرفتهاند، و بر این اساس اطراف همدیگر جمع شدند، خداوند آنها را در قیامت بر منبرهائی از نور مینشاند، و گونهها و لباسهایشان را نورانی میکند، مردمان دیگر در روز قیامت ناراحت میشوند و میترسند، ولی آنها نه ناراحت میشوند و نه میترسند، آنها به حق اولیاء خدا هستند که هیچ ترس و غمی ندارند [۱۰۲].
[۱۰۱] این حدیث را امام احمد در مسندش روایت کردهاند. [۱۰۲] به روایت امام احمد.