فضائل منحصر به فرد عائشهلکه در صحاح سته مذکور است:
۱- عائشه بعد از خدیجه محبوبترین همسر پیامبر بود.
امام بخاری از عمرو بن عاصس روایت میکند (که پیامبر ج او را به عنوان فرماندهی لشکر ذات السلاسل اعزام کرد، او میگوید: نزد پیامبر آمدم و گفتم: چه کسی را بیشتر از همه مردم دوست داری؟ فرمود: عائشه را، گفتم: از مردان؟ فرمود: پدرش را...) [۵].
۲- قبل از ازدواج تصویر عائشه را جبرئیل در قطعهای از پارچهی ابریشمی به پیامبر نشان داد.
امام بخاری و امام مسلم از عائشهلروایت میکنند که گفت: پیامبر ج فرمود: (سه شب تو را در خواب دیدم، فرشته تو را در قطعهای از ابریشم میآورد و میگفت: این همسر توست، من چهرهات را نمایان میکردم و ناگهان میدیدم که تو هستی و میگفتم: اگر از سوی خدا باشد آن را به انجام میرساند) [۶].
۳- وقتی پیامبر ج در لحاف عائشه بود بر ایشان وحی نازل شد. چنانکه روایت است که پیامبر فرمود: (... ای ام سلمه در مورد عائشه مرا آزار مده، سوگند به خدا در لحاف هیچکسی از شما جز او بر من وحی نازل نشده است) [۷].
۴- آیاتی در قرآن نازل شده که خداوند در آن به پاکی صدیقهی کبری گواهی داده است: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمٞ١١﴾[النور: ۱۱] «بهراستی کسانی که آن تهمت بزرگ را (دربارهی امالمؤمنین عایشه) به میان آوردند، گروهی از شما بودند. این (تهمت) را شر و زیانی برای خود مپندارید؛ بلکه آن (تهمت)، برای شما سراسر خیر و نیکی است. برای هریک از آنان سهمی از گناهی که مرتکب شدهاند، (محفوظ) است. و شخصی که بیشترین سهم را در این تهمت داشت، مجازات بزرگی (در پیش) دارد».
تا آن که میفرماید: ﴿ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِۚ أُوْلَٰٓئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَۖ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ٢٦﴾[النور: ۲۶] «زنان ناپاک، سزاوار مردان ناپاک و مردان ناپاک، سزاوار زنان ناپاکند. و زنان پاک، سزاوار مردان پاکند و مردان پاک، سزاوار زنان پاک. ایشان از آنچه (مردم) میگویند، مبرا و بدور هستند و آمرزش و روزی نیکی دارند».
[۵] صحیح بخاری، حدیث شماره ۴۳۵۸. [۶] صحیح مسلم، حدیث شماره: ۲۴۳۸. [۷] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۳۷۷۵.