دلالت نامگذاری
اسم اشاره‌ای به مسمّی است و اسم عنوانی است که مسمّی را از دیگران متمایز می‌نماید، و همواره عادت مردم بر این بوده که اسم می‌گذارند. و هیچ عاقلی در اهمیت اسم تردیدی ندارد چون به وسیله‌ی اسم نوزاد از دیگر برادرانش متمایز می‌شود و اسم نشانه‌ای بر او و فرزندانش بعد از او خواهند بود، و انسان می‌میرد و اسمش باقی می‌ماند. اهمیت اسم برای فرزند بر هیچکس پوشیده نیست، اسم بر دین و عقل فرزند دلالت می‌نماید، آیا شنیده‌ای که نصارا و یا یهود فرزندان خود را محمد ج نام بگذارند؟
یا شنیده‌ای که مسلمانان فرزندان خود را لات و یا عزی نامگذاری کنند؟ جز موارد شاذ و نادر (از سوی افراد نادان).
و اسم فرزندان را به پدرانشان ارتباط می‌دهد و پدر خانواده فرزند را به نامی صدا می‌زند که برای او انتخاب کرده‌اند و به کثرت اسم در میان افراد خانواده به کار می‌رود. و از قدیم گفته‌اند: (اسم تو کیست پدرت را می‌شناسم) [۱۲۵].
[۱۲۵] ن ک تسمیة المولود شیخ بکر ابوزید.