گزیده هایی از میراث آل و اصحاب

موضع اهل سنت در برابر ناصبی‌ها

نصب در لغت یعنی برپاداشتن و بلندکردن چیزی، مانند این که می‌گویند: ناصبة الشرّ والحرب: آنچه شرّ و جنگ را برپا می‌دارد.

و در قاموس آمده: «النواصب والناصبه وأهل النصب یعنی کسانی کینه و عداوت با علی را دین و آئین خود قرار داده‌اند.

پس هرکسی با اهل بیت کینه و دشمنی بورزد از نواصب است.

سخن اهل سنت در مورد ناصبی‌ها واضح و روشن است، و فقط به نقل سخن شیخ‌الإسلام ابن تیمیه/ اکتفا می‌کنم:

او/ می‌گوید: ناسزاگفتن و لعن‌کردن علی از تجاوزی است که این طائفه به سبب آن مستحق‌اند که طائفه و گروه متجاوز و باغی نامیده شوند؛ چنانکه امام بخاری در صحیح خود از خالد حذّاء از عکرمه روایت می‌کند که گفت: ابن عباس به من و فرزندش علی گفت: نزد ابی سعید بروید و به احادیثی که می‌گوید گوش کنید: ما رفتیم، دیدیم که او در باغش کار می‌کند، آنگاه او چادرش را برداشت و نشست و سپس شروع به بیان حدیث برای ما کرد تا این که به بیان‌ساختن مسجد رسید آنگاه گفت: ما خشت‌ها را یکی یکی می‌آوردیم و عمار دوتا خشت باهم می‌آورد، پیامبر ج او را دید، و از او خاک‌ها را دور کرد و گفت: وای عمار! گروه شورشی او را می‌کشند، وی آنان را به بهشت فرا می‌خواند و آنان او را به دوزخ فرا می‌خوانند» عمار می‌گفت: از فتنه‌ها به خدا پناه می‌برم.

و همچنین امام مسلم از ابوسعید روایت می‌کند که گفت: کسی که از من بهتر است، یعنی ابوقتاده به من خبر داد که وقتی عمّار خندق را می‌کند، پیامبر ج بر سرش دست می‌کشید و می‌گفت: بیچاره پسر سمیه گروهی شورشی او را خواهند کشت».

این احادیث دلیل صحت خلافت علی و وجوب طاعت ایشان می‌باشند و همچنین نشانگر این مطلب هست که هرکسی که به اطاعت از علی فرا می‌خواند در حقیقت به بهشت فرا می‌خواند و کسی که به جنگیدن به علی دعوت می‌دهد در حقیقت به سوی جهنم دعوت می‌کند – حتی اگر جنگ با علی را تأویل کرده باشد – و این حدیث دلیلی است بر این که جنگیدن علیه علی جایز نبوده است، و هرکسی که با او جنگیده که تاویل می‌کرده به خطا رفته و اگر تاویل نمی‌کرده متجاوز و شورشی است، و این صحیح‌ترین قول اهل سنت است، یعنی کسانی که با علی جنگیده‌اند اشتباه کرده‌اند و این مذهب ائمه‌ی فقها است که از آن جنگیدن با شورشیانی که تاویل می‌کنند را استخراج کرده‌اند. و او/ بعد از توضیح مفصل دیدگاه اهل سنت در باره‌ی یزید می‌گوید: هرکسی حسین را کشته یا برای کشتن حسین کمک کرده و یا برای کشته‌شدن حسین راضی بوده لعنت خدا و ملائکه و همه مردم بر او باد».

آیا بعد از این سخنان سخنران یا عالم‌نمایی می‌تواند به اهل سنت طعنه بزند که آن‌ها ناصبی هستند، این سخنی از سخنان ائمه‌ی سلف است.