شبههی دوم: اهتمام ابوهریرهسبه سیرشدن شکمش
بعضی ابوهریره را متهم کردهاند که او در فکر سیرشدن شکم خود بوده و برای این منظور با پیامبر همراه بوده و میگویند: «خود ابوهریره گفته است: برای آن که شکم خود را سیر کنم با پیامبر همراه بودم». این اتهام از چند جهت باطل است:
کسانی که این شبهه را مطرح میکنند، مقصود ابوهریره را نفهمیدهاند و درک نکردهاند که چرا ابوهریره چنین سخنی را گفته است.
مقصود ابوهریره از این سخن آن است که او کاملاً از همه چیز دستکشیده و همواره با پیامبر همراه بوده و هیچ چیزی او را از همراهی پیامبر باز نمیداشته حتی لقمه نان که دیگران را به خود مشغول میکرد او این لقمه نان را نزد پیامبر مییافته است، و ابوهریره این حرف را بیهوده یا از روی سادهلوحی چنانکه بعضیها گمان بردهاند نگفته است، و بلکه میخواسته سخنان کسانی را رد کند که میگفتند: ابوهریره از پیامبر زیاد حدیث روایت میکند، چنانکه میگوید: «شما میگوئید ابوهریره از پیامبر زیاد حدیث روایت کرد، خداوند میعادگاه همه است، من فردی فقیر بودم که همواره با پیامبر همراه بودم و شکم خود را نزد ایشان سیر میکردم، اما مهاجران به داد و ستد در بازارها مشغول بوده و انصار به اموال خود مصروف بودند...» [۶۹].
اگر هدف ابوهریره سیرکردن شکم بود نزد امیر و حاکمی از حکام یمن میرفت و نزد رئیس قبیلهای میرفت و پیش او کار میکرد، و خانه و کاشانه و سرزمین خود را رها نمیکرد و نزد کسی نمیآمد که پادشاه نبود و ثروت نداشت و هنوز از دشمنانش مشرکین مکه و منافقین مدینه و اطراف آن و یهود مجاور رهایی نیافته بود و این دشمنان در کمین او بودند، و احتمالات پیروزی و شکست همه از لحاظ سنجش انسانی میرفت.
[۶۹] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۲۴۷.