۷- ستایش علی الرضاس از صحابه
موضع علی الرضا در مورد صحابه با موضع پدرانش تفاوتی ندارد او میگوید: آنگاه که خداوند موسی بن عمران را برگزید و دریا را برایش شکافت و بنی اسرائیل را نجات داد و تورات و الواح را به موسی داد، مقام و مرتبهی خویش را نزد خداوند مشاهده کرد، به خداوند گفت: ای پروردگار من! اگر آل محمد چنین هستند آیا در میان اصحاب پیامبران کسانی هستند که از اصحاب و یاران من نزد شما گرامیتر باشند؟ خداوند متعال فرمود: ای موسی! آیا نمیدانی که فضیلت صحابهی محمد بر اصحاب دیگر پیامبران مانند فضیلت آل محمد بر آل پیامبران و فضیلت محمد بر همه پیامبران است، آنگاه موسی گفت: پروردگارا! کاش آنان را میدیدم! خداوند به موسی وحی کرد که تو هرگز آنان را نخواهی دید، و این وقت ظهور آنان نیست، اما بعداً در بهشت آنها را خواهی دید که در فردوس برین – در میان نعمتهای بهشت شادی خواهند کرد» [۱۰۳].
این نمونه و بخش کوچکی از ستایش اهل بیت از صحابه بود که ارائه گردید، هم اینک به سمت دیگرِ قضیه یعنی ستایش صحابه از اهل بیت میپردازیم:
[۱۰۳] بحارالأنوار ۱۳ / ۳۴.