اسم و نسب
در مورد اسم ابوهریرهس قبل از اسلام اختلاف شده و در این مورد چند قول ذکر شده، گفتهاند: اسم او عبدشمس بن صخر بود و گفتهاند: عبد عمرو بن عبد غنم، و غیر از این هم گفته شده است، به همین صورت در مورد اسم ایشان بعد از: اسلام نیز اختلاف هست که معروفترین قول این است که بعد از اسلام اسم او عبدالرحمن بن صخر بوده است، از او روایت است که گفت: اسم من در دوران جاهلیت عبد شمس بن صخر بود، آنگاه پیامبر ج مرا عبدالرحمن نامید [۴۸].
اما هر اسمی که داشته ولی کنیهاش (ابوهریره) بر اسمش غالب بوده است و ایشان فقط با همین کنیه شناخته میشود و وقتی که به صورت مطلق این کنیه ذکر شود فقط او مد نظر است.
در مورد علت نامگذاریشدن او به این کنیه از ایشان روایت شده که گفت: گوسفندان خانوادهام را به چرا میبردم، گربهی کوچکی داشتم روزها آن را با خود میبردم و وقتی شب میشد آن را در درختی میگذاشتم، و با آن بازی میکردم، اینجا بود که مرا ابوهریره نامیدند [۴۹].
در مورد نسب ابوهریره مورخان میگویند: او از قبیلۀ دوس ازدی یمنی است، و وی در سال ۵۷ هـ یا ۶۸ هـ و یا ۵۹ هـ در سن ۷۸ سالگی در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. عبدالله بن عمر و ابوسعید خدری از تشییعکنندگان جنازهی ایشان بودند [۵۰].
[۴۸] مستدرک حاکم ۳ / ۵۰۷. [۴۹] سنن ترمذی ۵ / ۳۵۰. [۵۰] سیر أعلام النبلاء ذهبی ۲ / ۲۶۲.