حسن مثلث
او حسن بن حسن بن حسن نوه‌ی پیامبر است، لقبش مثلث می‌باشد، و از پدر و مادرش حدیث روایت کرده و فضیل بن مرزوق و عمر بن شبیب و محمد بن ابی سارة از او حدیث روایت کرده‌اند و او به همراه برادرانش یعنی فرزندان حسن مثنی در ۶۸ سالگی در زندان درگذشت.
ابراهیم «الغمر» یکی از سه برادری است که مادرشان فاطمه بنت حسین است و از بس که زیاد سخاوتمند بود، او را به «الغمر» ملقب کردند، و کنیه‌اش ابوالحسن است و گفته‌اند: کنیه‌اش أبواسماعیل بوده است، او شبیه پیامبر ج بود، او نیز از جمله کسانی بود که منصور آنان را زندانی و شکنجه کرد، و به همراه برادران و خویشاوندانش در سال ۱۴۵ هـ در ۶۹ سالگی در زندان منصور فوت کرد.
و حسن مثنی از فاطمه بنت حسین صاحب دو دختر به نام‌های زینب و أم کلثوم شد، اما فرزندان فاطمه بنت حسین از عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفان عبارتند از:
محمد «الدیباج» و قاسم و رقیه.
محمد بن عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفان ملقب به دیباج بود؛ زیرا وی چهرۀ زیبایی داشت، و او برادر مادری عبدالله محض و حسن مثلث و ابراهیم الغمر بود.
محمد با برادرش عبدالله «المحض» مهربان بود، خطیب بغدادی از عبدالله بن حسن مثنی روایت می‌کند که گفت: روزی که محمد بن عبدالله بن عمرو بن عثمان به دنیا آمد خیلی از او بدم می‌آمد، اما وقتی بزرگ شد و با من خوبی و احسان کرد چنان او را دوست داشتم که هیچگاه کسی را به اندازه‌ی او دوست نداشته‌ام [۴۳].
[۴۳] تاریخ بغداد ۳ / ۲۷۶.