روش دوم: ذبح کردن
ساحر پرنده یا حیوان یا مرغ و کبوتری را با أوصاف معینی حسب خواسته جن حاضر مینماید و غالباً رنگ سیاه را انتخاب میکند زیرا جنها رنگ سیاه را از سائر رنگها بیشتر دوست دارند [۳۵]. و آن را بدون ذکر نام اللهأذبح میکند. و احیاناً مقداری از خون آن را به جسم بیمار میمالند سپس حیوان مذبوح را به خرابه یا چاه یا خانۀ متروکهای که غالباً جای سکونت جنها میباشند، میاندازد.
و ساحر به خانه اش بر میگردد و طلسم و افسون میخواند و مقصود خود را از جن میطلبد.
توضیح در مورد این روش، در این روش دو نوع شرک وجود دارد:
اول: ذبح کردن برای جن و این به اتفاق علماء سلف و خلف حرام بلکه نوعی شرک میباشد، زیرا ذبح برای غیر الله شرک است و جایز نیست که از گوشت چنین حیوانی خورده شود. تا چه رسد که کسی مرتکب چنین عملی بشود. ولی متأسفانه در هر زمان و مکان هستند انسانهای بد طینتی که مرتکب چنین اعمالی میشوند. از یحی بن یحی نقل است که وهب گفته است: بعضی از خلفا، چشمهای را کشف کردند و خواستند آبش را جاری سازند آنگاه برای جنها حیوان ذبح نمودند تا آب چشمه را خراب نکنند و گوشتها را میان مردم تقسیم کردند وقتی این خبر به ابن شهاب زهری رسید گفت: او چیزی را که برایش جایز نبوده ذبح کرده و به مردم خو راکی را که آن حلال نبوده داده است سپس فرمود: «رسول اللهصاز ذبح کردن برای جنها منع کرده است».
همچنین در صحیح مسلم از علی بن ابی طالبسروایت است که رسول اللهصفرمود:
«لعن الله من ذبح لغير الله»«لعنت خدا بر کسی باد که به نام غیر اللهأذبح کند».
ثانیاً: اُوراد و طلسمهائی که برای احضار جن میخواند، مملو از کلمات شرک آمیز اند: چنانکه شیخ الإسلام ابن تیمیه در کتابهای خود آورده است [۳۶].
[۳۵] صحيح مسلم مرفوعاً (الكلب الأسود شيطان) ولقد اعترف لي بعض الجن بذلك. انظر وقاية الإنسان (۱۰۴). [۳۶] راجع مثلاً رسالة (الإبانة في عموم الرسالة).