چشم زخم جنها
۱- از ابو سعید خدریسروایت است که، «كَانَ رَسُولُ اللَّهِصيَتَعَوَّذُ مِنْ عَيْنِ الْجَانِّ ثُمَّ أَعْيُنِ الإِنْسِ فَلَمَّا نَزَلَتِ الْمُعَوِّذَتَانِ أَخَذَهُمَا وَتَرَكَ مَا سِوَى ذَلِكَ» [۱۱۱].
ترجمه: «رسول خداص، از چشم زخم جنها و انسانها به خدا پناه میبرد، و پس از نزول معوذتین، همینها را میخواند و دعاهای دیگر را ترک نمود».
۲- و عن أمنا أم سلمةلأن النبيصرأى في بيتها جارة في وجهها سفعة سوداء فقال: «استَرقوا لها فَإن بِها النَظرَة».
ترجمه: «از مادرمان ام سلمةلروایت است که رسول خداصدر خانه اش کنیزکی را دید که در چهرهاش نشان سیاهی بود، فرمود: بر او رقیه بخوانید، زیرا به او چشم زخم جنها خورده است».
پس در پرتو این دو حدیث به این نتیجه رسیدیم که انسانها گاهی در اثر چشم زخم جنها، دچار مشکل میشوند. از این رو لازم است که هنگام بیرون آوردن لباس و نگاه کردن به آئینه، بسم الله گفته شود. زیرا نام الله پناهگاه بزرگی است.
[۱۱۱] ترمذی (۲۰۵۹) و گفته: حسن است، و ابن ماجه (۳۵۱۱) و آلبانی در صحیح ابن ماجه (۲۸۳۰) آن را صحیح گفتهاست.