فرار از چاله!

فهرست کتاب

تهمت زدن به حضرت عمربن خطابس

تهمت زدن به حضرت عمربن خطابس

شیعه گمان برده که حضرت عمر از ناحیۀ مقعد دچار یک نوع بیماری شده بود که فقط با آب مردان آرام می‌گرفت. این سخن کثیف را علامۀ شیعه نعمت الله جزائری در کتابش «الأنوار النعمانیة» (ج ۱، ب ۱، ص ۶۳، اعلمی، بیروت) ذکر کرده‌است.

و آن‌ها تصریح کرده‌اند که عمر از جمله کسانی بود که مردان از پشت با او دخول می‌کردند. (استغفرالله از این تهمت بزرگ) در حقیقت مفسر شیعی عیاشی در تفسیرش (ج ۱، ص ۲۰۲)، و همچنین بحرانی در «البرهان» (ج ۱، ص ۴۱۶) روایت کرده‌اند که: مردی بر ابی عبدالله وارد شد و گفت: السلام علیک یا امیر المؤمنین آنگه او بر روی پاهایش ایستاد و گفت: کافی است. این اسمی است که فقط مناسب حضرت علی است که خدا او را به آن نام نهاده‌است. و کسی را با آن نام ننهاده‌است. و همگی به آن راضی شدند. و کسی (جز علی باین اسم مسمی‌ شود) راضی و خشنود نمی‌شود به این اسم مگر این که عمل منافی عفت با او انجام داده باشند و اگر قبلاً با او این عمل را انجام نداده اند. به این عمل مبتلا می‌شود. و این همان قول الله تعالی در کتابش است که می‌گوید:

﴿ إِن يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦٓ إِلَّآ إِنَٰثٗا وَإِن يَدۡعُونَ إِلَّا شَيۡطَٰنٗا مَّرِيدٗا ١١٧ [النساء: ۱۱۷].

«مشرکان، به جای الله تنها بت‌هایی را به فریاد می‌خوانند که نام دختران را بر آن‌ها نهاده‌اند و جز شیطان سرکش را به فریاد نمی‌خوانند».

گوید: گفتم: پس قائم شما به چه خوانده می‌شود؟ گفت: به او گفته می‌شود: السلام علیك یا بقیة الله؛ سلام بر شما ای پسر رسول خدا!

و بدیهی است که حضرت عمر فاروق نخستین کسی است که به امیر المؤمنین نامگذاری شد.

و علامۀ شیعی زین‌العابدین نباطی در کتابش الصراط المستقیم ج ۳، ص ۲۸، زیر عنوان سخنی دربارۀ پستی او (یعنی عمر) و بد نیتی او گفته است: عمربن خطاب خبیث الاصل بوده.. او را زنی زناکار بدنیا آورده‌است.

تهمت زده به حضرت عثمان‌بن عفانس: عالم شیعی زین‌العابدین نباطی در کتابش الصراط المستقیم ج ۳، ص ۳۰ گفته است: زنی را نزد عثمان آوردند تا بر او حد اقامه کند. آنگاه عثمان با آن زن نزدیکی کرد، پس دستور به رجم کردن او داد. و در همان کتاب گفته است: در حقیقت عثمان از جملۀ کسانی بود، که با او بازی می‌شده و او هم‌جنس باز بوده. و این کلام پست و بی‌ارزش را نیز نعمت الله جزائری در الأنوار النعمانیة (ج ۱، ب ۱، ص ۶۱ مرکز پخش اعلم، بیروت) ذکر کرده‌است.