فرار از چاله!

۱۱- جایز بودن سوگند دروغ به عنوان تقیه جهت فریب دادن اهل سنت

و حتی در نزد شیعه، سوگند دروغ هم دستخوش تقیه شده‌است. شیخ فقهاء و مجتهد آن‌ها مرتضی انصاری در رساله‌ی «التقیه» ص ۷۳، و استاد فقهای آن‌ها آیت الله العظمای آن‌ها ابوالقاسم خویی در «تنقیح شرح عروة الوثقی» (۴/۲۷۸-۳۰۷) از جعفر صادق روایت کرده‌اند (و آن را از او صحیح دانسته‌اند) که او گفته است: هر کاری که شما انجام داده‌اید، یا بر سر آن – بعنوان تقیه – سوگند خورده‌اید، دست شما در آن باز است (و گناهی بر شما نیست.)

طبق این روایت که در نزد آن‌ها صحیح است، شیعۀ پایبند و متعهد، از سوگند خوردن به دروغ ابایی نداشته، و با این سوگند، سنی را فریب می‌دهد. چرا که تقیه محدود نیست. چنانکه شیخ فقهای آن‌ها مرتضی انصاری در رسالۀ «التقیه» ص ۷۲، از امام معصوم روایت می‌کند، که او می‌گوید: «تقیه‌کاری محدود نیست، و هر دقیقه‌ای که انجام می‌گیرد ان شاء الله انجام دهندۀ آن حتماً حتماً پاداش داده خواهد شد.» شیعیان دادن حقوق مالی اعم از خمس و زکات را به مخالفان فقط از منظر مصلحت شخصی خود نگاه می‌کنند؛ زیرا وقتی که آیت الله العظمای آنان ابوالقاسم خوئی در این ارتباط مورد سؤال قرار گرفت؛ جواب داد: درست نیست، اما اگر مصلحت اقتضاء کند، انجام دادن آن به مخالفان جایز است. در کتاب «مسائل و ردود» ص ۶۴، (از جزء اول، چاپ چاپخانۀ مهر قم در ایران منتشر شده‌ از طرف دارالهادی، ۱۴۱۲ هـ) این مورد از او آمده‌است.

بنابراین خیر و منفعت شیعه از قبیل زکات و غیر آن تنها به شیعۀ (هم نوع خودش) اختصاص دارد. و تا زمانی مخالفان از آن بهره‌مند خواهند شد که مصلحتی ایجاب نماید. مانند سود استفاده کردن از نیازمندی‌های تنگ دستان و تغییر دادن آن‌ها به مذهب تشیع چنانکه در دولت‌های آسیایی چنین حاصل شده‌است؛ از جمله: در اندونزی، مالزی، اردوگاه‌های فلسطینی در لبنان و هم‌چنان در دولت‌های آفریقای همچون تنزانیا، نیجریه و اوگاندا هم چنین شده‌است. باری، مبلغان شیعی، از فقراء اهل سنت این مناطق سوء استفاده کرده، و آن‌ها را به سوی مذهب تشیع می‌کشانند [۱۹].

[۱۹] و هم اکنون کمیته‌ی امداد امام خمینی و مؤسسات دیگر آن‌ها جهت شیعه ساختن عموم مردم و جلب همکاری خواص در افغانستان سخت تلاش می‌ورزند. [مصحح]