[استادان]
علاوه بر ۱- آقای خوانساری نزد شیخ ابوالقاسم کبیر قمی، ۲- حاج شیخ محمدعلی قمی کربلایی، ۳- آقای میرزا محمد سامرایی، ۴- آقای سید محمدحجت کوه کمری، ۵- حاجی شیخ عبدالکریم حایری، ۶- حاج سیدابوالحسن اصفهانی و ۷- آقای شاه آبادی و چند تن دیگر نیز تحصیل کرده‌ام که تعدادی از آنان برایم تصدیق اجتهاد نوشته‌اند که از آن جمله‌اند: «محمد بن رجب علی تهرانی سامرایی» مؤلف کتاب «الإشارات والدلائل فی ما تقدم ویأتی من الرسائل» و «مستدرک البحار» که ایشان در خاتمه اجازه‌ی استادش برایم اجازه‌ای نوشت و متن اجازه ایشان به این حقیر چنین است.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالـمین والصلوة على عباده الذین اصطفى محمد وآله الطاهرین وبعد فیقول العبد الجانی محمد بن رجبعلی الطهرانی عفى عنهما وأوتیا كتابهما بیمینهما قد استجازنی السید الجلیل العالم النبیل فخر الأقران والأمائل الابوالفضل البرقعی القمی أدام الله تعالى تأییده روایة ما صحت لی روایته وساغت لی إجازته ولـما رأیته أهلاً لذلك وفوق ما هنالك استخرت الله تعالى وأجزته أن یروی عنی بالطرق الـمذكورة فی الاجازة الـمذكورة والطرق الـمذكورة فی الـمجلد السادس والعشرین كتابنا الكبیر مستدرك البحار وهو على عدد مجلدات البحار لحبرنا العلامه الـمجلسی قدس سره وأخذت علیه ما أخذ علینا من الاحتیاط فی القول والعمل إن لا ینسانی فی حیوتی وبعد وفاتی فی خلواته ومظان استجابة دعواته كما لا أنساه فی عصر یوم الاثنین الرابع والعشرین من رجب الاصب من شهور سنه خمس وستین بعد الثلاثمائه وألف حامداً مصلیاً مستغفراً.
۹- حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی مؤلف کتاب «الذریعة إلى تصانیف الشیعة» اجازه زیر را برای این حقیر نوشته است: «بسم الله الرحمن الرحیم وبه ثقتی».
الحمد لله وكفى والصلاة والسلام على سیدنا ومولانا ونبینا محمد الـمصطفی وعلى أوصیائه المعصومین الائمه الأثنی عشر صلوات الله علیهم أجمعین إلى یوم الدین.
و بعد:فإن السید السند العلامة الـمعتمد صاحب مفاخر والـمكارم جامع الفضائل والـمفاخم الـمصنف البارع والـمؤلف الـماهر مولانا الأجل السید ابوالفضل الرضوی نجل الـمولى الـمؤتمن السید حسن البرقعی القمی دام أفضاله وكثر فی حماة الدین أمثاله قد برز من رشحات قلمه الشریف ما یغنینا عن التقریظ والتوصیف قد طلب منی لحسن ظنه إجازة الروایه لنفسه ولـمحروسه العزیز الشاب الـمقبل السعید السدید السید محمد حسین حرسه الله من شركل عین فأجزتهما أن یرویا عنی جمیع ما صحت لی روایته عن كافّة مشایخی الأعلام من الخاص والعام وأخص بالذكر اول مشایخی وهو خاتمة الـمجتهدین والـمحدثین ثالث الـمجلسیین شیخنا العلامه الحاج الـمیرزا حسین النوری الـمتوفی بالنجف الأشرف فی سنه ۱۳۲۰ فلیرویا أطال الله بقائهما عنی عنه بجمیع طرقه الخمسه الـمسطورة فی خاتمة كتاب مستدك الوسائل والـمشجرة فی مواقع النجوم لـمن شاء وأحبّ مع رعایة الاحتیاط والرجاء من مكارمهما أن یذكرانی بالغفران فی الحیاة وبعد الـممات، حررته بیدی الـمرتعشه فی طهران فی دار آیة الله الـمغفور له الحاج السید احمد الطالقانی وأنا الـمسیء الـمسمی بمحسن والفانی الشهیر بآقا بزرگ الطهرانی فی سالخ ربیع الـمولود ۱۳۸۲ (مهر).
۱۰- عبدالنبی نجفی عراقی رفسی مؤلف کتاب «غوالی اللئالی در فروع علم اجمالی» و کتب کثیره دیگر که از شاگردان «میرزا حسین نایینی» بوده است. برایم متن ذیل را نوشته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالـمین الذی فضل مداد العلماء على دماء الشهداء والصلاة والسلام على محمد وآله الأمناء وعلى أصحابه التابعین الصلحاء إلى یوم اللقاء.
اما بعد مخفی نماند که جناب مستطاب عالم فاضل جامع الفضایل والفواضل قدوه الفضلاء والـمدرسین معتمد الصلحاء والـمقربین عماد العلماء العالـمین معتمد الفقهاء والـمجتهدین ثقة الاسلام والـمسلمینآقاى آقاسید ابوالفضل قمى طهرانی معروف و ملقب بعلامه رضوى سنین متمادیه در نجف اشرف در حوزه دروس خارج حقیر حاضر شدند و نیز در قم سال‌های عدیده بحوزه دروس این بنده حاضر شدند برای تحصیل معارف الهیه و علوم شرعیه و مسایل دینیه و نوامیس محمدیه پس آنچه توانست کوشش نمود فکد وجد واجتهد تا آنکه بحمد الله رسید بحد قوه اجتهاد و جایز است از براى ایشان که اگر استنباط نمود احکام شرعیه را بنهج معهود بین أصحاب رضوان الله علیهم اجمعین عمل نمایند بآن، و اجازه دادم ایشان را که نقل روایه نماید از من بطرق نه‌گانه که برای حقیر باشد بمعصومین†و نیز اجازه دادم وى را در نقل فتاوی کما اینکه مجاز است که تصرف نماید در امور شرعیه که جایز نیست تصدی مگر باجازه مجتهدین و مجاز است در قبض حقوق مالیه و لا سیما سهم امام÷و تمام این‌ها مشروط است بمراعات احتیاط و تقوی بتاریخ ذی‌الحجة الحرام فی سنة ۱۳۷۰ من الفانی الجانی نجفی عراقی (مهر).
۱۱- آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی نیز برایم تصدیق اجتهاد نوشت که متن آن را ذیلاً نقل می‌کنم:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالـمین والصلاة على رسوله وعلى آله الطاهرین الـمعصومین وبعد فان جناب العالم العادل حجة الاسلام والـمسلمین السید ابوالفضل العلامه البرقعی الرضوی قد صرف أكثر عمره الشریف فی تحصیل الـمسائل الأصولیه والفقهیه حتى صار ذا القوة القدسیه من رد الفروع الفقهیه إلى أصولها فله العمل بما استنبطه وإجتهده ویحرم علیه التقلید فیما استخرجه وأوصیه بملازمة التقوى ومراعاة الاحتیاط والسلام علیه وعلینا وعلى عباد الله الصالحین
الأحقر ابوالقاسم الحسینی الکاشانی (مهر)
۱۲- سید ابوالحسن اصفهانی نیز زمانی که قصد مراجعت از نجف را داشتم، تصدیق زیر را برایم مرقوم نمود:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالـمین والصلاة و السلام علی خیر خلقه محمد وآله الطیبین الطاهرین واللعنة الدائمة على أعدائهم أجمعین من الآن إلی یوم الدین وبعد فان جناب الفاضل الكامل والعالم العادل مروج الأحكام قُرّة عینی الاعز السید ابوالفضل البرقعی دامت تأییداته ممن بذل جهده فی تحصیل الأحكام الشرعیه والمعارف الالهیه برهة من عمره وشطرا من دهره مجدا فی الاستفادة من الاساطین حتی بلغ بحمد الله مرتبة عالیة من الفضل والاجتهاد ومقرونا بالصلاح والسداد وله التصدی فیها وأجزته أن یأخذ من سهم الامام علیه السلام بقدر الاحتیاج وإرسال الزائد منه إلى النجف وصرف مقدار منها للفقراء والسادات وغیرهم وأجزته أن یروی عنی جمیع ما صحت لی روایته واتضح عندی طریقه واوصیه بملازمه التقوی ومراعاة الاحتیاط و أن لاینسانی من الدعاء فی مظان الاستجابات والله خیر حافظاً وهو ارحم الراحمین ۲۲ ذیحجه ۶۲ ابوالحسن الـموسوی الاصفهانی (مهر).
۱۳- سید شهاب الدین مرعشی معروف به آقا نجفی صاحب تألیفات در مشجرات و انساب برایم اجازه زیر را نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله على ما أساغ من نعمة وأجاز والصلاة والسلام علی محمد وآله مجاز الحقیقة وحقیقه الـمجاز وبعد: فإن السید السند والعالم الـمعتمد شم سماء النبالة وضحیها وزین الاسرة من آل طه علم الفخار الشامخ و منار الشرف الباذخ قاعدة الـمجد الـمؤثل وواسطة العقد الـمفصل جناب السید ابوالفضل ابن الشریف العابد السید حسن الرضوی القمی السیدانی دام علاؤه وزید فی ورعه وتقاه أحب ورغب فی أن ینتظم فی سلك الـمحدثین والرواة عن اجداده المیامین ویندرج فی هذا الدرج العالى والسمط الغالی ولـما وجدته أهلا وأحرزت منه علما وفضلا أجزت له الروایة عنی بجمیع ما صحت روایته وساغت إجازته تم سنده وقویت عنعنته عن مشایخی الكرام أساطین الفقه وحمله الحدیث وهم عدة تبلغ الـمأتین من أصحابنا الإمامیه مضافا الى مالی من طرق سائر فرق الإسلام الزیدیة والاسماعیلیة والحنابلة والشافعیة والـمالكیة والحنفیة وغیرها ولا یمكننی البسط بذكر تمام الطرق فأكتفی بتعداد خمس منها تبركا بهذا العدد وأقول ممن أروی عنه بالاجازة والـمناولة والقرائة والسماع والعرض وغیرها من أنحاء تحمل الحدیث إمام ائمة الروایة والجهبذ الـمقدام فی الرجال والدرایة مركز الاجازة مسند الآفاق علامة العراق استاذی ومن إلیه فی هذه العلوم إستنادی وعلیه اعتمادی حجة الاسلام آیت الله تعالی بین الأنام مولای وسیدی أبومحمد السید حسن صدرالدین الـموسوی الـمتوفی سنه ۱۳۵۴......هذا ما رمت ذكره من الطرق وهی ستة فلجناب السید أبی الفضل ناله الخیر والفضل أن یروی عن مشایخی الـمذكورین بطرقهم الـمتصله الـمعنعنة إلى ائمتنا إلى الرسول وسادات البریة مراعیا للشرائط الـمقررة فی محلها من التثبت فی النقل ورعایه الحزم والإحتیاط وغیرها وفی الختام أوصیه دام مجده وفاق سعده وجد جده أن لا یدع سلوك طریق التقوی والسداد فی أفعاله وأقواله و أن یصرف اكثر عمره فی خدمة العلم و الدین وترویج شرع سید الـمرسلینص وأن لا یغتر بزخارف هذه الدنیا الدنیة وزبرجها وأن یكثرمن ذكر الـموت فقد ورد أن أكیس الـمؤمنین أكثرهم ذكراً للموت وأن یكثر من زیارة الـمقابر والإعتبار بتلك الأجداث الدواثر فانه التریاق الفاروق والدواء النافع للسلوعن الشهوات وأن یتامل فی أنهم من كانوا وأین كانوا وكیف كانوا وإلى أین صاروا وكیف صاروا واستبدلوا القصور بالقبور وأن لا یترك صلاة اللیل مااستطاع وأن یوقت لنفسه وقتاً یحاسب فیه نفسه فقد ورد من التأكید منه ما لا مزید علیه فمنها قوله حاسبوا قبل أن تحاسبوا وقوله حاسب نفسك حسبة الشریك شریكه فانه أدام الله أیامه وأسعد أعوامه أن عین لها وقتالم تتضیع أوقاته فقد قال توزیع الأوقات توفیرها ومن فوائد الـمحاسبه أنه أن وقف على زلة فی أعماله لدی الحساب تداركها بالتوبة وإبراء الذمة وإن اطلع على خیر صدر منه حمد الله وشكر له على التوفیق بهذه النعمة الجلیلة وأوصیه حقق الله آماله وأصلح أعماله أن یقلل الـمخالطة والـمعاشرة لأبناء العصر سیما الـمتسمین بسمة العلم فإن نوادیهم ومحافلهم مشتمله على ما یورث سخط الرحمن غالبا إذ أكثر مذاكرتهم الاغتیاب وأكل لحوم الإخوان فقد قیل إن الغیبة أكل لحم الـمغتاب میتا وإذا كان الـمغتاب من أهل العلم كان اغتیابه كأكل لحمه میتاً مسموماً فإن لحوم العلماء مسمومة. عصمنا الله وإیاك من الزلل والخطل ومن الهفوة فی القول والعمل إنه القدیر على ذلك والجدیر بما هنالك وأسأله تعالى أن یجعلك من أعلام الدین ویشد بك وأمثالك أزر الـمسلمین آمین آمین وأنا الراجی فضل ربه العبد الـمسكین أبوالـمعالی شهاب الدین الحسینی الحسنی المرعشی الـموسوی الرضوی الصفوی الـمدعو بالنجفی نسابة آل رسول الله ج عفى الله عنه وكان له وقد فرغ من تحریرها فی مجالس أخرها لثلاث مضن من صفر ۱۳۵۸ ببلدة قم الـمشرفة حرم الأئمة(مهر).
۱۴- شیخ عبدالکریم حائری و ۱۵- آیت الله سید محمد حجت کوه کمری نیز برایم تصدیق اجتهاد نوشتند که اصل اجازه‌نامه این دو تن را برای تعیین تکلیف در مسأله سربازی به وزارت فرهنگ آن زمان تحویل دادم که طبعاً باید این دو اجازه‌نامه در اسناد بایگانی آن وزارتخانه موجود باشد، اداره مذکور نیز پس از رؤیت این دو تصدیق گواهی زیر را صادر نمود که در اینجا رونوشت آن را می‌آورم:
۱۶- وزارت فرهنگ
نظریه بند اول و تبصره‌ی اول ماده ۶۲ قانون اصلاح پاره‌ای از فصول و مواد قانون نظام، مصوب اسفند ماه ۱۳۲۱ و نظر به آیین نامه رسیدگی به مدارک اجتهاد مصوب ۲۵ آذرماه ۱۳۲۳ شورای عالی فرهنگ، اجازه‌ی اجتهاد متعلق به آقای سید ابوالفضل ابن الرضا (برقعی) دارنده شناسنامه شماره ۲۱۲۸۵ صادره از قم متولد ۱۲۸۷ شمسی در هفتصد و پنجاه و چهارمین جلسه شورای عالی فرهنگ، مورخ ۷/۸/۱۳۲۹ مطرح، و صدور اجازه مزبور از مراجع مسلم اجتهاد محرز تشخیص داده شد.
وزیر فرهنگ دکتر شمس الدین جزائری
ناگفته نماند با اینکه در قوانین مشروطه دولت حق نداشت متعرض مجتهدین شود، مع ذلک حکومت به اصطلاح مشروطه گرفتاری بسیار برایم فراهم آورد.
سخن را با یادآوری این نکته به خواننده محترم به پایان می‌برم که دین اسلام در دو امر خلاصه می‌شود: تعظیم خالق و خدمت به مخلوق، آن چنانکه خالق خود فرموده است. برای همگان توفیق قیام به این دو امر را از درگاه ایزد رؤوف خواستارم.
در اینجا، چند بیت از آخر کتاب «دعبل خزاعی و قصیده‌ی تائیه او» که سال‌ها پیش تألیف کرده‌ام و وصف حال اینجانب است، می‌آورم و پس از آن نیز این کتاب را با شعری دیگر که خطاب به جوانان است و آن را هنگام سفر به زاهدان سروده‌ام، خاتمه می‌دهم و از خوانندگان التماس دعا دارم. والسلام علی من اتبع الهدی.