رسول خدا جهيچ كس را جانشين خود نكرد
رسول خدا جبه تعیین و تصریح درباره‌ی هیچ كس نفرمود كه او پس از من، خلیفه‌ی من و ولی‌ّ امر مسلمانان است. در هیچ یک از احادیث این تنصیص ثابت نیست و آنچه از صحابه به شمول اهل‌بیت مروی است نیز، همه بیانگر همین مطلب هستند. برای استشهاد، فقط كافی است سخن دو صحابی بزرگ و خلیفه‌ی راشد ـ حضرت عمر فاروق و حضرت علی مرتضی بـ در این مورد نقل شود.
ـ وقتی حضرت عمر سضربه خورد از او پرسیدند: آیا برای خود خلیفه نمی‌گیری؟ فرمود:
«اگر خلیفه تعیین كنم، این كار را كسی كه بهتر از من بود (ابوبكر) كرده است و اگربدون تعیین خلیفه شما را ترک كنم نیز این كار را بهتر از من (رسول خدا ج)كرده است» [۱۷۲].
ـ از حضرت علی سنیز پس از ضربه خوردنش پرسیدند: آیا كسی را پس از خود بر ما خلیفه نمی‌كنی؟ فرمود:
«رسول الله جكسی را به خلافت برنگزید تا من هم این كار را بكنم. اگرخداوند برای مردم اراده‌ی خیری داشته باشد، بعد از من آنان را گرد بهترین‌فردشان جمع می‌كند، همان طور كه بعد از پیامبرشان گرد بهترین‌شان جمع‌نمود» [۱۷۳].
[۱۷۲] صحیح مسلم: الإمارة/ ح ۱۱ و ۱۲ + سنن ترمذی: فتن/ باب ۴۸، ح ۲۲۲۵ + مسند احمد: /۱ ح ۳۲۲ + مسند ابویعلی موصلی:۱۱۰/۱، ح۲۰۱ + جامع المسانید و السنن: /۱۸ ح ۵۴۳ +... . [۱۷۳] مستدرک حاكم و صحّحه الذهبی: ۷۹/۳ + مجمع الزوائد: ۴۷/۹ + مروج الذهب مسعودی: ۴۱۴/۲ + تاریخ طبری: ۱۴۶/۵ + البدایة والنهایة: ۳۲۳/۷ + تاریخ كبیر ابن‌عساكر (با اسانید متعدد): ۱۹۰/۳۲ الی ۱۹۱.