۱) صحيح مسلم؛
در صحیح مسلم در باب «فضائل علی» خطبه‌ی غدیر با این الفاظ ثبت شده است:
«أَمَّا بَعْدُ أَلاَ أَيُّهَا النَّاسُ فَإِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِىَ رَسُولُ رَبِّى فَأُجِيبَ وَأَنَا تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْنِ أَوَّلُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ فِيهِ الْهُدَى وَالنُّورُ فَخُذُوا بِكِتَابِ اللَّهِ وَاسْتَمْسِكُوا بِهِ. فَحَثَّ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ وَرَغَّبَ فِيهِ ثُمَّ قَالَ: وَأَهْلُ بَيْتِى أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِى أَهْلِ بَيْتِى أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِى أَهْلِ بَيْتِى أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِى أَهْلِ بَيْتِى» [۴۹]. «هان ای مردم! همانا من هم انسان هستم، و نزدیک است كه پیک پروردگارم (مرگ) به سراغم بیاید و من اجابتش كنم، در میان شما دو چیز گران‌بها بر جای می‌گذارم؛ یكی «كتاب‌الله» است ـ كه در آن هدایت و نور می‌باشد ـ پس از آن رسول اكرم جمردم را تشویق به چنگ زدن به كتاب الله كردند. سپس فرمودند: دیگری «اهل بیت»ام، درباره‌ی اهل بیتم، شما را متوجه پروردگار می‌كنم، خدا را در نظر داشته باشید».
[۴۹] رواه مسلم.