مطلب نخست: تعریف شیطان
شیطان، که الله متعال در قرآن برای ما دربارهی آن بسیار سخن گفته است، از دنیای جن است. در آغاز، شیطان الله را میپرستید و همراه با فرشتگان در آسمان زندگی میکرد و وارد بهشت شد. وقتی الله متعال به او دستور داد که آدم را سجده کند، دچار خودبینی و غرور شد و دستور الله متعال را به جا نیاورد، آنگاه الله متعال، او را از درگاه خویش بیرون راند.
در زبان عربی، به هر سرکش و نافرمان، شیطان گفته میشود و واژهی شیطان از آن جهت بر این موجود اطلاق شده است، که او از دستور پروردگارش نافرمانی و سرپیچی کرد. به او طاغوت نیز گفته شده است:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱلطَّٰغُوتِ فَقَٰتِلُوٓاْ أَوۡلِيَآءَ ٱلشَّيۡطَٰنِۖ إِنَّ كَيۡدَ ٱلشَّيۡطَٰنِ كَانَ ضَعِيفًا٧٦﴾[النساء: ۷۶].
«کسانی که ایمان آوردند، در راه یزدان میجنگند و کسانی که کفر پیشهاند، در راه شیطان میجنگند. پس با یاران شیطان بجنگید. بیگمان نیرنگ شیطان همیشه ضعیف است.»
شیطان، در نزد بسیاری از امتها، با همین واژه شناخته میشود. عقاد در کتابش به نام «ابلیس» همین را بیان میکند. به این دلیل «طاغوت» نام دارد، که از حد خویش پا فراتر نهاد، از دستور پروردگارش سرپیچی کرد و خود را به عنوان معبودی که باید پرستش شود، معرفی کرد. این موجود، چون از رحمت الهی ناامید شد، اسم «ابلیس» به خود گرفت. «بَلَس» در زبان عربی، به کسی گفته میشود که نزد او هیچ خیری نباشد و «أبلَسَ» یعنی: ناامید و سرگردان شد.
کسی که گفتار قرآن و احادیث دربارهی شیطان را مطالعه کند، پی میبرد که شیطان موجودی است که میاندیشد، میفهمد، حرکت میکند و... و آنطور که برخی از انسانهای ناآگاه میپندارند، نیست. آنان میپندارند که شیطان همان روح زشت و پلیدی است که در غریزههای حیوانی انسان نمودار میشود و او را از روح بزرگ انسانی غافل میکند. [۱۴]
[۱۴] - دائره المعارف الحدیثه: (۳۵۷)