مطلب سوم: احضار روح
در زمان حاضر، اعتقاد به احضار ارواح بسیار گسترش پیدا کرده است و بسیاری از مردمی که آنها را عاقل و عالم میدانند، به این عمل دروغین و بیاساس، ایمان دارند. اعتقاد احضار ارواح، که در واقع پنداری بیش نیست، تنها به یک صورت نیست؛ گونهای از آن، دروغ محض است و با تلقین روانی، حالاتی مصنوعی و نیرنگهای علمی، انجام میشود. گونهای دیگر، آن است که جن و شیاطین در آن نقش دارند. استاد محمد حسین، در کتابش (الروحیه الحدیثه)، از بسیاری از این فریبکاریها و نیرنگها، پرده برداشته است.
آنها کارهای خود را در نور قرمز تندی، که شبیه تاریکی است، در ظاهر اجساد، جابهجا کردن اجسام و صدایی بلند، انجام میدهند. آنگونه که بیننده نمیتواند جای نشستن حاضران، منبع صدا، جزئیات مکان، مانند: دیوار، درب و پنجره، را ببیند.
دکتر محمد، دربارهی «خباء» [۱۱۳]چنین میگوید: از همین مکان، که توسط پردههایی پوشانده شده است، ارواح خیالی، در قالب اجسام بیرون میآیند و اندک زمانی پس از آن، به همان محل برمیگردند؛ بگونهای که حاضران فرصت دست زدن به آنها را پیدا نمیکنند.
تدلیس [۱۱۴]، روشی کهنه و معروف است. انسانهای شیطانصفت به وسیلهی آن، بندگان الله را گمراه میکنند و در صدد به دست آوردن جایگاه و شرف در نزد مردم هستند. همانطور که در صدد چاپیدن اموال آنها نیز میباشند.
ابن تیمیه در مورد گروهی به نام «بطائحیه»، که در زمان او میزیستند، چنین میگوید: آنها مدعی علم غیب و مکاشفه بودند و ادعا میکردند که «مردان غیبی» را به مردم نشان میدهند. سپس پارهای از نیرنگهای آنان را بیان نموده و میگوید: برخی از زنان را برای کسب اطلاعات از احوال داخل خانهها، به خانههای مردم میفرستادند. سپس اطلاعات خود را به صاحبخانه میگفتند و ادعا میکردند که این اخبار و اطلاعات، از جمله اموری هستند که ویژهی آنها میباشد..
[۱۱۳] اطاقکی است که از دید حاضران پنهان است و یا در گوشهای از همان اطاق مسکونی، که با یک پردهی کلفت جدا شده است و محل نشستن واسطهای است که کار تجسید به دست وی صورت میگیرد. [۱۱۴] جلوه دادن اشیاء به گونهای دیگر