الهی اطاعات و ناسپاسی بندگانت در بارگاه ملکوتیت اثری دارد؟
﴿إِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمۡۖ وَلَا يَرۡضَىٰ لِعِبَادِهِ ٱلۡكُفۡرَۖ وَإِن تَشۡكُرُواْ يَرۡضَهُ لَكُمۡۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ٧﴾[الزمر: ٧].
«اگر همه کافر شوید خدا از (طاعت) همۀ شما بینیاز است ولیکن کفر (و شرک) را هم از بندگانش نمیپسندد و اگر (طاعت و) شکرش بجای آرید از شما آن پسند اوست و بدانید که هرگز بار گناه کسی را دیگری بر دوش نخواهد گرفت و پس از این بازگشت شما همه بسوی خداست و او شما را به هر چه در دنیا کردهاید آگاه میسازد که او از اسرار دل خلق به خوبی آگاه است».