الهی در مورد امر به معروف و نهی از منکر چه می‌فرمایی؟
﴿ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ﴾[النحل: ۱۲۵].
«مردم را به راه پروردگارت بخوان با حکمت و پند و اندرز و نیک مجادله کن با آنها به نحو شایسته و خوب».
﴿وَلۡتَكُن مِّنكُمۡ أُمَّةٞ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَيۡرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ١٠٤﴾[آل عمران: ۱۰۴].
«و باید از شما امتی باشد که مردم را به خیر وسعادت دعوت کنند و به نیکی‌ها امر کنند و از زشتی‌ها باز دارند و آنها رستگارانند».
﴿أَتَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبِرِّ وَتَنسَوۡنَ أَنفُسَكُمۡ وَأَنتُمۡ تَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ٤٤﴾[البقرة: ۴۴].
«آیا مردم را به نیکی دستور می‌دهید و خودتان آن را فراموش می‌کنید در حالی که شما کتاب را می‌خوانید مگر عقل ندارید؟ (اشاره به یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر است که شخص آمر باید اول خودش موضوع را رعایت نماید)».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ٢ كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ٣﴾[الصف: ۲-۳].
«ای اهل ایمان چرا می‌گویید چیزی را که خودتان عمل نمی‌کنید گناه بزرگی است در نزد خدا این که بگویید و عمل نکنید».
﴿يَٰبُنَيَّ أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱنۡهَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ﴾[لقمان: ۱٧].
«(لقمان به فرزندش می‌گوید) ای پسرک من نماز را بپا دار و امر به‌معروف و نهی از منکر کن».
﴿وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ﴾[التوبة: ٧۱].
«مردان مؤمن و زنان مؤمنه برخی از آنها برای عدۀ دیگر دوستانند که امر می‌کنند به معروف و نهی می‌کنند از منکر».
﴿يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ١١٤﴾[آل عمران: ۱۱۴].
«ایمان می‌آورند به خداوند و روز قیامت و (مردم را) امر می‌کنند به نیکی و باز می‌دارند از زشتی و می‌شتابند در خیرات و همانها از اشخاص شایسته‌اند».
﴿كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ﴾[آل عمران: ۱۱۰].
«شما بهترین امتی هستید که برای اصلاح بشر به آن قیام کردید که مردم را به کارهای خوب وادار کنید و از کارهای زشت بازدارید و به خداوند ایمان آرید».