الهی وفا به عهد چگونه باشد؟
﴿بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ٧٦ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ٧٧﴾[آل عمران: ٧۶-٧٧].
«آری آن که وفا کند به پیمان خود و بپرهیزد پس همانا خدای دوست میدارد پرهیزکاران را، و همانا آنان که داد و ستد میکنند به پیمان خدای و سوگندهایشان بهایی اندک، آن گروه نیست بهرهای مر ایشان را در آن جهان و نه سخن میگوید با ایشان خدای و نه نگاه میکند به سوی ایشان روز رستخیر و نه پاک میگرداند ایشان را مر ایشان راست عذابی دردناک».