الهی با چه زنانی ازدواج نکنیم؟
﴿وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَمَقۡتٗا وَسَآءَ سَبِيلًا٢٢ حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمۡ أُمَّهَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُمۡ وَعَمَّٰتُكُمۡ وَخَٰلَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُ ٱلۡأَخِ وَبَنَاتُ ٱلۡأُخۡتِ وَأُمَّهَٰتُكُمُ ٱلَّٰتِيٓ أَرۡضَعۡنَكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُم مِّنَ ٱلرَّضَٰعَةِ وَأُمَّهَٰتُ نِسَآئِكُمۡ وَرَبَٰٓئِبُكُمُ ٱلَّٰتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ ٱلَّٰتِي دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمۡ تَكُونُواْ دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ وَحَلَٰٓئِلُ أَبۡنَآئِكُمُ ٱلَّذِينَ مِنۡ أَصۡلَٰبِكُمۡ وَأَن تَجۡمَعُواْ بَيۡنَ ٱلۡأُخۡتَيۡنِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا٢٣ ۞وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۖ كِتَٰبَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَآءَ ذَٰلِكُمۡ أَن تَبۡتَغُواْ بِأَمۡوَٰلِكُم مُّحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَۚ فَمَا ٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهِۦ مِنۡهُنَّ فََٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا تَرَٰضَيۡتُم بِهِۦ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡفَرِيضَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا٢٤﴾[النساء: ۲۲-۲۴].
«زن پدر را نباید به نکاح خود درآورید بعد از نزول این حکم الا آنچه از این پیش (در زمان جاهلیت کردهاید) خدا از آن درگذشت زیرا این کاری است زشت و مبغوض نزد خدا و عملی بس ناپسند است. حرام شد برای شما ازدواج با مادرهایتان و دختر و خواهر و عمه و خاله و دختران برادر و دختران خواهر و مادران رضاعی و خواهران رضاعی و مادران زن، و دختران زن (از شوهر قبلیشان) که در خانۀ شما و در دامن شما تربیت شدهاند اگر با زن مباشرت کرده باشید ازدواجشان حرام است ولی اگر دخول با زن انجام نداده باشید در آن صورت باکی بر شما نیست که با دختر ازدواج کنید و نیز حرام شد بر شما زن فرزندان صلبی (نه زن پسر خواندۀ شما) و نیز حرام شد جمع میان دو خواهی (یعنی که در یک وقت هر دو خواهر را به زنی بگیرید) مگر آن که قبل از وصول این حکم (در عصر جاهلیت) کردهاید، زیرا خداوند بخشنده و مهربان است. و نکاح زنان محصنه (شوهردارد) نیز برای شما حرام شد مگر آن زمان که (در جنگهایی با کفار) به حکم خدا متصرف و مالک شدهاید، بر شما است که پیرو کتاب خدا باشید و هر زنی غیر از آنهایی که ذکر شد بر شما حلال است که به مال خود و به طریق زناشویی و شرعی ازدواج کنید نه آن که زنا کنید، پس چنان که شما از آنها بهرهمند شوید از آن مهر معین را که مزد و حق واجب آنهاست بپردازید، و باکی نیست بر شما که بعد از تعیین مهر هم به چیزی با هم تراضی کنید (و بدانید که) البته خدا دانا و به حقایق امور عالم آگاه است».