الهی در مورد نزدیکان چه می‌فرمایی؟
﴿وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ﴾[الإسراء: ۲۶].
«و حق نزدیکان را ادا کن».
﴿وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَ﴾[النساء: ۱].
«و بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت می‌کنید و در بارۀ ارحام کوتاهی نکنید».
﴿قُل لَّآ أَسَۡٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰ﴾[الشورى: ۲۳].
«(ای پیامبر) بگو من از شما اجر و پاداشی نمی‌خواهم مگر دوستی در مورد نزدیکان من».
﴿وَٱلَّذِينَ يَصِلُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ وَيَخَافُونَ سُوٓءَ ٱلۡحِسَابِ٢١﴾[الرعد: ۲۱].
«و کسانی که در مورد آنچه خداوند دستور داده است صلۀ رحم می‌کنند و از پروردگارشان و همچنین از بدی اعمال و حساب آنها می‌ترسند».