الهی آنها که مال خود را در راه تو انفاق می‌کنند چگونه‌اند؟
﴿مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاْئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ٢٦١ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ٢٦٢﴾[البقرة: ۲۶۱-۲۶۲].
«داستان آنان که انفاق کنند مال‌هایشان را در راه خدای همانند دانه‌ای است که برویاند هفت خوشه در هر خوشه‌ای صد دانه و خدای دو چندان کند برای کسی که خواهد خدای فراخ بخشش داناست. آنان که انفاق کنند مالهاشان را در راه خدای وآنچه را انفاق کرده‌اند با منّت واذیت وآزار دنبال نکنند مر ایشان راست مزدشان نزد پروردگارشان و نیست بیمی بر ایشان و نه ایشان اندوهگین شوند».
﴿لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ٩٢﴾[آل عمران: ٩۲].
«هرگز نیابید نیکی را تا انفاق نکنید از آنچه دوست می‌دارید و آنچه انفاق کنید از چیزی پس همانا خدای به آن داناست».