الهی در مورد آنان که در حال عیبجویی و غیبت هستند چه می‌فرمایی؟
﴿وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ١﴾[الهمزة: ۱].
«وای بر هر شخص عیبجو و هرزه‌زبان».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞۖ وَ لَا تَجَسَّسُواْ وَلَا يَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًاۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمۡ أَن يَأۡكُلَ لَحۡمَ أَخِيهِ مَيۡتٗا فَكَرِهۡتُمُوهُۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٞ رَّحِيمٞ١٢﴾[الحجرات: ۱۲].
«ای اهل ایمان از بسیاری از پندارها در بارۀ یکدیگر اجتناب کنید که برخی از این گمان‌ها و پندارها (چون مقرون به حقیقت نیست) گناه است و نیز هرگز در بارۀ یکدیگر (برای کشف عیوب هم) به جست‌وجو نپردازید و نباید یکی از شما غیبت دیگری را بنماید آیا شما دوست دارید که گوشت برادر مردۀ خود را بخورید البته از آن کراهت دارید پس از خداوند بترسید که خدا توبه‌پذیر و مهربان است».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَسۡخَرۡ قَوۡمٞ مِّن قَوۡمٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُونُواْ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ﴾[الحجرات: ۱۱].
«ای اهل ایمان هرگز گروهی گروه دیگری را مسخره نکنند شاید آنهایی را که مسخره می‌کنند بهتر از مسخره‌کنندگان باشند».
﴿وَلَا تَلۡمِزُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَلَا تَنَابَزُواْ بِٱلۡأَلۡقَٰبِ﴾[الحجرات: ۱۱].
«و هرگز عیبجویی خود نکنید و به نام و لقب‌های زشت همدیگر را مخوانید».