الهی با فقیر( سائل) و یتیم چگونه باشیم؟
﴿فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ٩ وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ١٠﴾[الضحى: ٩-۱۰].
«پس تو هم هرگز یتیم را قهر مکن و هرگز فقیر سائل را به زجر (از درت) مران».
﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ بِٱلۡعَهۡدِۖ إِنَّ ٱلۡعَهۡدَ كَانَ مَسُۡٔولٗا٣٤﴾[الإسراء: ۳۴].
«به مال یتیم نزدیک مشوید مگر آن که در راه خیر و طریق بهترین (به نفع یتیم) منظور دارید تا آن که به حد بلوغ و رشد برسد و همه به عهد خود وفا کنید که البته در قیامت از عهد و پیمان سؤال خواهد شد».