الهی با یتیمان چگونه باشیم؟
﴿وَيَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡيَتَٰمَىٰۖ قُلۡ إِصۡلَاحٞ لَّهُمۡ خَيۡرٞ﴾[البقرة: ۲۲۰].
«و از تو (ای پیامبر) در بارۀ یتیمان سؤال کنند بگو که به اصلاح حال آنها و مصلحت اموال ایشان بکوشید بهتر است».
﴿وَءَاتُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِيثَ بِٱلطَّيِّبِۖ وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حُوبٗا كَبِيرٗا٢﴾[النساء: ۲].
«و اموال یتیمان را پس از بلوغ به دست آنها بدهید و مال (بد) خود را با مالهای (خوب آنها) تبدیل مکنید و اموال آنها را به ضمیمۀ اموال خود مخورید که آن گناه بزرگی است».
﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥ﴾[الأنعام: ۱۵۲].
«و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر آن که راه بهتری (به نفع یتیم) در نظر داشته باشید تا آن که به حد بلوغ و رشد برسد».
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَأۡكُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلۡيَتَٰمَىٰ ظُلۡمًا إِنَّمَا يَأۡكُلُونَ فِي بُطُونِهِمۡ نَارٗاۖ وَسَيَصۡلَوۡنَ سَعِيرٗا١٠﴾[النساء: ۱۰].
«کسانی که اموال یتیمان را به ستمگری می‌خورند در حقیقت به شکمشان آتش جهنم را می‌ریزند و بزودی در آتش فروزان جهنم خواهند افتاد».
﴿أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ١ فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ٢﴾[الماعون: ۱-۲].
«(ای رسول ما) آیا دیدی آن کس را (ولیدبن مغیره) که روز جزا را انکار می‌کرد این همان شخص است که یتیم را از درِ خود (به قهر) می‌راند».
﴿يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ١٥﴾[البلد: ۱۵].
«(و احسان کردن) به یتیمی از قوم خویشان».
﴿أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَ‍َٔاوَىٰ٦﴾[الضحى: ۶].
«(ای پیامبر) آیا تو یتیمی نبودی که خداوند تو را در پناه خویش جای داد».
﴿فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ٩﴾[الضحى: ٩].
«پس هزگز یتیمی را آزرده خاطر مکن».