الهی با آنان که می‌خواهی هدایت شوند چه می‌کنی؟
﴿فَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يَهۡدِيَهُۥ يَشۡرَحۡ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِۖ وَمَن يُرِدۡ أَن يُضِلَّهُۥ يَجۡعَلۡ صَدۡرَهُۥ ضَيِّقًا حَرَجٗا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي ٱلسَّمَآءِۚ كَذَٰلِكَ يَجۡعَلُ ٱللَّهُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ١٢٥﴾[الأنعام: ۱۲۵].
«پس هر که را خواهد خدای که هدایت کند می‌گشاید سینه‌اش را برای اسلام و کسی را که بخواهد که گمراه کند می‌گرداند سینه‌اش تنگ بسیار تنگ گویا (به تکلف) بالا می‌رود در آسمان همچنین قرار می‌دهد خدای بدی عذاب را بر آن که به حقّ نمی‌گروند».
﴿وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَاۚ مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَٰنُ وَلَٰكِن جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَاۚ وَإِنَّكَ لَتَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ٥٢﴾[الشورى: ۵۲].
«و همچنین وحی فرستادیم بسوی تو روح (قرآن) را از امر خود نمی‌دانستی که چیست کتاب و چیست ایمان و لیکن گردانیدیم آن را روشنی که هدایت می‌کنیم آن کسی را که خواهیم از بندگان خود و همانا تو هدایت می‌کنی به راه راست».