الهی در مورد آخرت و قیامت چه می‌فرمایی؟
﴿ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ١﴾[الأنبياء: ۱].
«حساب مردم (در روز قیامت) نزدیک شده در حالی که آنها در غفلت بوده و اعراض کننده‌اند».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ إِنَّ زَلۡزَلَةَ ٱلسَّاعَةِ شَيۡءٌ عَظِيمٞ١﴾[الحج: ۱].
«ای مردم بترسید از پروردگارتان زیرا زلزلۀ ساعت (قیامت) بسیار امر بزرگی است».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡ وَٱخۡشَوۡاْ يَوۡمٗا لَّا يَجۡزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِۦ وَلَا مَوۡلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِۦ شَيًۡٔا﴾[لقمان: ۳۳].
«ای مردم از خدا بترسید و هراسناک باشید از آن روزی که هیچ پدری را به جای فرزند و هیچ فرزندی را به جای پدر پاداش و کیفر نکنند».
﴿فَلَنَسَۡٔلَنَّ ٱلَّذِينَ أُرۡسِلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَنَسَۡٔلَنَّ ٱلۡمُرۡسَلِينَ٦﴾[الأعراف: ۶].
«(در روز قیامت موقع حساب مردم) پس هم از امتها که برایشان پیغمبر فرستادیم خواهیم پرسید و هم از خود پیغمبران خواهیم پرسید».
﴿أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ٣ بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ٤﴾[القيامة: ۳-۴].
«آیا انسان چنین خیال می‌کند که ما هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد بلی ما قدرت داریم که حتی سرانگشتان او را مثل او درست درآوریم».
﴿أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ عَبَثٗا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ١١٥﴾[المؤمنون: ۱۱۵].
«آیا چنین می‌پندارید که ما شما را برای بازیچه و کار بیهوده خلق کرده‌ایم و شما بسوی ما بازگشت نخواهید نمود؟».
﴿وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ٧٨ قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ٧٩﴾[يس: ٧۸-٧٩].
«(عربی استخوان پوسیده‌ای را حضور پیغمبر اکرم آورد و گفت آیا شما می‌گویید این استخوان در روز قیامت زنده می‌شود بلافاصله آیۀ شریفه جواب عرب را چنین داد) و برای ما مَثَلی زد و خلقت خود را فراموش کرد و گفت چه کسی این استخوانها را زنده می‌کند در حالی که آنها پوسیده‌اند؟ ای پیغمبر بگو همان کسی آنها را زنده می‌کند که دفعۀ اول آنها را بوجود آورد و او بر هرگونه آفرینشی تواناست».
﴿وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا يُؤۡخَذُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ٤٨﴾[البقرة: ۴۸].
«و بترسید از روزی که کسی به جای دیگری جزا نمی‌بیند و هیچ شفاعتی از کسی پذیرفته نمی‌شود واز هیچ کس فدیه وبدلی پذیرفته نمی‌شود و به کسی هم کمک کرده نمی‌شود».
﴿وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ٣٤﴾[الأحقاف: ۳۴].
«در آن روز کسانی که در دنیا کفر ورزیدند به آتش جهنم نشان داده می‌شوند و می‌پرسند آیا این آتش حقیقت ندارد؟ می‌گویند بلی پروردگار ما حق است، خدا فرماید پس بچشید این عذاب را که نتیجۀ کفر شماست».
﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ٣٣ يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ٣٤ وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ٣٥ وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ٣٦﴾[عبس: ۳۳-۳۶].
«آنگاه که ندای قیامت به گوش همۀ مردم می‌رسد روزی است که مرد از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود می‌گریزد».
﴿إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا٢١ لِّلطَّٰغِينَ مَ‍َٔابٗا٢٢﴾[النبأ: ۲۱-۲۲].
«همانا دوزخ در انتظار بدکاران است و جای مردم سرکش و ستمگر است».
﴿لَن تَنفَعَكُمۡ أَرۡحَامُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡۚ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَفۡصِلُ بَيۡنَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ٣﴾[الممتحنة: ۳].
«هرگز در روز قیامت خویشان و فرزندان شما برایتان سودی نخواهند داشت که در آن روز میان شما بکلی جدایی می‌افتد و خداوند به هر چه عمل کنید آگاه است».
﴿ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَهۡوٗا وَلَعِبٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ فَٱلۡيَوۡمَ نَنسَىٰهُمۡ كَمَا نَسُواْ لِقَآءَ يَوۡمِهِمۡ هَٰذَا وَمَا كَانُواْ بَِٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ٥١﴾[الأعراف: ۵۱].
«آنان که دین خدا را افسون و بازیچه گرفته و متاع فریبندۀ حیات دنیا آنها را مغرور و غافلگیر کرد ما هم امروز آنها را فراموش می‌کنیم (به نظر رحمت نگاه نمی‌کنیم) چنان که آنان چنین روزی را به خاطر نیاوردند و آیات ما را انکار کردند».
﴿إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ٤٥ ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ٤٦﴾[الحجر: ۴۵-۴۶].
«و اهل تقوی را در بهشت باغات و نهرهای جاری خواهد بود و (به آنها خطاب می‌شود) که درود باد بر شما و با کمال ایمنی و احترام وارد بهشت می‌شوند».
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ يَهۡدِيهِمۡ رَبُّهُم بِإِيمَٰنِهِمۡۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ٩﴾[يونس: ٩].
«آنان که ایمان به خدا آورده و نیکوکار شدند خدا به سبب همان ایمان آنها را به راه سعادت و بهشت رهبری کند که نهرها زیر درختانش جاری است و متنعم گردند».