الهی زنان و مردان مطلقه چه باید بکنند؟
﴿وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكۡتُمۡنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِيٓ أَرۡحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤۡمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنۡ أَرَادُوٓاْ إِصۡلَٰحٗاۚ وَلَهُنَّ مِثۡلُ ٱلَّذِي عَلَيۡهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيۡهِنَّ دَرَجَةٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ٢٢٨ ٱلطَّلَٰقُ مَرَّتَانِۖ فَإِمۡسَاكُۢ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ تَسۡرِيحُۢ بِإِحۡسَٰنٖۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَأۡخُذُواْ مِمَّآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ شَيًۡٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَا فِيمَا ٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ٢٢٩ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوۡجًا غَيۡرَهُۥۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يَتَرَاجَعَآ إِن ظَنَّآ أَن يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۗ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ٢٣٠ وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖۚ وَلَا تُمۡسِكُوهُنَّ ضِرَارٗا لِّتَعۡتَدُواْۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗاۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمَآ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡحِكۡمَةِ يَعِظُكُم بِهِۦۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ٢٣١ وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحۡنَ أَزۡوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوۡاْ بَيۡنَهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۗ ذَٰلِكُمۡ أَزۡكَىٰ لَكُمۡ وَأَطۡهَرُۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ٢٣٢﴾[البقرة: ۲۲۸-۲۳۲].
«و زنهایی که طلاق داده شدند از شوهر نمودن خودداری کنند تا سه پاکی بر آنان بگذرد و حیض یا حملی که خدا در رحم آنها آفریده هرگز آنها را کتمان نکنند اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارند، و شوهران آنها حق دارند که آنها را بزنی خود باز رجوع دهند اگر نیت خیر و سازش دارند. و زنان را بر شوهرانشان حقوق مشروعی است چنانچه شوهران را بر زنان، لیکن مردان را افزونی و برتری خواهد بود و خدا توانا و داناست . طلاقی که شوهر رجوع تواند کرد دو مرتبه است پس آن‌گاه که طلاق داد یا رجوع کرده و به خوشی زن را نگهداری کند و یا به نیکی (و بدون آزار و تجاوز به حقوق او)رها سازد و حلال نیست چیزی از مهر آنان به جور و ستم بگیرید مگر آن که ترسید که حدود دین خدا را راجع به احکام ازدواج نگاه ندارند در چنین صورت زن هر چه از مهر خود به شوهر برای طلاق ببخشد گناهی بر آنها نیست و روا باشد و این احکام حدود دین خداست از آن سرکشی نکنید و کسانی که از حدود احکام خدا سرپیچند آنها به حقیقت ستمکارانند. پس هر گاه مرد، زن را بار سوم طلاق داد حلال نیست که دیگر بار آن زن و شوهر رجوع کنند تا این که زن باید به نکاح مرد دیگری درآید و اگر آن شوهر بعدی آن رن را طلاق داد در آن صورت زن با شوهر اول توانند به زوجیت درآیند به شرط آن که گمان برند که حدود احکام خدا را نگاه خواهند داشت و این حدود احکام خداست که برای مردم دانا بیان می‌کند و هر گاه زنان را طلاق دادید بایستی آنان را تا پایان رسیدن زمان عده یا با خوشی در خانه نگاه دارید و یا به نیکی آنان را رها سازید و روا نیست که انان را به آزار نگهداشته تا بر آنها ستم کنید و هر کسی این چنین بکند پس در حقیقت بر خودش ستم کرده و آیات خدا را به سخریه نگیرید و به یاد آورید نعمت‌های خدا را که بر شما لطف فرموده، بخصوص نعمت بزرگ نزول کتاب آسمانی و حکمت الهی را به شما فرستاده تا شما را به پند و اندرز آن بهره‌مند سازد و از خدا بترسید که خداوند به همه چیز آگاه است. چون زنان را طلاق دادید و زمان عدۀ آنان به پایان رسید نباید که آنان را از شوهر کردن منع کنید هرگاه به طریق شرع با مردی برای ازدواج در بینشان به نیکی عقد نکاح جاری کنند، بدین سخن پند گیرید هر کس که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و این دستور برای تزکیۀ نفوس شما نیکوتر است و پاکیزه‌تر، و خداوند (به مصلحت وخیر شما) آگاه است ولی خود شما نمی‌دانید».
﴿وَلِلۡمُطَلَّقَٰتِ مَتَٰعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ٢٤١﴾[البقرة: ۲۴۱].
«مردان زنان خود را که طلاق دهند آنان را به چیزی بهره‌مند کنند که این کار سزاوار مردم پرهیزکار است».