الهی در صدقه دادن چگونه باشیم؟
﴿قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ وَمَغۡفِرَةٌ خَيۡرٞ مِّن صَدَقَةٖ يَتۡبَعُهَآ أَذٗىۗ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٞ٢٦٣﴾[البقرة: ۲۶۳].
«سخن نیک و بخشش بهتر از صدقه‌ای است که دنبال آن اذیتی باشد و خداوند بی‌نیاز و بردبار است».
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ﴾[البقرة: ۲۶۴].
«ای اهل ایمان صدقات خود را با منّت گذاشتن و اذیّت کردن تباه مکنید».
﴿إِنَّ ٱلۡمُصَّدِّقِينَ وَٱلۡمُصَّدِّقَٰتِ وَأَقۡرَضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا يُضَٰعَفُ لَهُمۡ وَلَهُمۡ أَجۡرٞ كَرِيمٞ١٨﴾[الحديد: ۱۸].
«مردان و زنانی که صدقه و قرض‌الحسنه می‌دهند خداوند اجر آنها را چندین برابر سازد و برای آنها پاداش با لطف و کرامت است».
﴿أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَأۡخُذُ ٱلصَّدَقَٰتِ﴾[التوبة: ۱۰۴].
«آیا ندانستند که خداوند چنان خدایی است که توبه را از بندگانش می‌پذیرد و صدقه‌ها را می‌گیرد؟».