الهی اگر مردی زن خود را متهم به زنا کند به چه صورت عمل نمائیم؟
﴿وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ أَزۡوَٰجَهُمۡ وَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ شُهَدَآءُ إِلَّآ أَنفُسُهُمۡ فَشَهَٰدَةُ أَحَدِهِمۡ أَرۡبَعُ شَهَٰدَٰتِۢ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ٦ وَٱلۡخَٰمِسَةُ أَنَّ لَعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ٧ وَيَدۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ أَن تَشۡهَدَ أَرۡبَعَ شَهَٰدَٰتِۢ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ٨ وَٱلۡخَٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَآ إِن كَانَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ٩﴾[النور: ۶-٩].
«آنان که به زنان خود نسبت زنا دهند و جز خود بر آن شاهد و گواهی نداشتند (چون حد لازم آید برای دفع حد) باید آن زن و مرد نخست مرد چهار مرتبه شهادت و قسم به نام خدا یاد کند که البته در این دعوی زنا از راستگویانست و بار پنجم قسم یاد کند که لعن خدا بر او باد (چنانچه در نسبت زنا به زن خود) از دروغگویان باشد. پس (چون بعد از این پنج قسم شوهر، بر زن حد لازم آید برای رفع حد) آن زن نیز نخست چهار مرتبه شهادت و سوگند به نام خدا یاد کند که البته شوهرش دروغ میگوید و بار پنجم قسم یاد کند که غضب خدا بر او باد اگر این مرد در این دعوی از راستگویان باشد».