اول تیرانداز اسلام
سعد ساولین فردی بود که در راه خدا، به سوی دشمن تیر انداخت. همان چیزی که سال‌ها خود را برایش آماده کرده بود. او در تیراندازی مهارت خاصی داشت و دوران کودکی و نوجوانی‌اش را با تیر و کمان سپری کرده بود.
از زهری روایت شده که:
«روزی پیامبر صگروهی را به منطقه‌ای در سمت جحفه گسیل داشت که سعد سنیز جزو آن گروه بود. ناگهان مشرکان بر مسلمانان حمله‌ور شد، در این لحظه حضرت سعد سبا تیرهایش مسلمانان را پشتیبانی کرد. این اولین قتال در اسلام بود.
سعد در هنگام تیراندازی می‌گفت:
أَلَا هَلْ أَتَى رَسُولَ اللّهِ أَنّي
حَمَيْتُ صَحَابَتِي بِصُدُورِ نَبْلِي
فَمَا يَعْتَدّ رَامٍ فِي عَــــدُوّ
بِسَهْمٍ يَا رَسُولَ اللّهِ قَبْلِي
[۹]
آیا موضوع حمایت و پشتیبانی‌ام از اصحاب و یاران به رسول خدا صرسیده است، که با تیراندازیم (دشمن را عقب راندم) و ای رسول خدا! هیچ تیراندازی از دشمن نتوانسته بر من پیشی بگیرد.
[۹] سیره ابن‌هشام: ج۱، ص ۵۹۵-۵۹۴. الاصابة: ج۴، ص۱۶۴. اصحاب الرسول: ص ۲۴۹. - ابن هشام بعد از نقل شعر فوق می گوید که اکثر دانشمندان شعر باین نظر اند که این شعر از سعد سنیست. (تصحیح کننده)