اینها انسان نیستند، دیو‌اند!
دجله، رودخانه‌ای نبود که بدون کشتی و قایق بتوان از آن عبورکرد؛ چراکه عمق آب آن بیش از ۶ متر بود و وقتی اسب و حیوانی درآن می‌افتاد کاملاً ناپدید می‌شد، اما سپاه اسلام چگونه از آن گذشت؟
آری! آنان با توکل بر پروردگار و آفریننده‌ی آب و زمین، ازرودخانه‌ی دجله عبور کردند؛ با توکل بر همان ذاتی که بدون اذن واراده‌ی او نه آب می‌تواند غرق کند و نه آتش می‌تواند بسوزاند، از آب‌گذشتند. وقتی ایرانیان در این سوی رودخانه مجاهدان را می‌دیدند که‌بدون مشکل از آب می‌گذرند، مات و متحیر مانده بودند و با خودمی‌گفتند: اینها انسان نیستند، اینها دیو و جن اند! چه کسی می‌تواند از این آب‌عمیق این گونه بگذرد. این مسئله بر رعب و وحشت آنان افزود ومی‌گفتند: طرف جنگ ما انسان‌ها نیستند!.
آری! آنان که از قدرت و امدادهای غیبی پروردگار بی‌خبرند بایدچنین حرفی بزنند، اما کسانی که پروردگار را شناخته و قدرت کامل‌او را درک کرده‌اند می‌دانند که بسیار مهمتر و بالاتر از این کارها با اذن‌پروردگار در همین کره‌ی خاکی امکان‌پذیر است.