هگامه‌ی کوچ فرا رسید:
حضرت سعید سپس از چند دهه مبارزه و جهاد، ارشاد و تبلیغ و... ندای پروردگارش را لبیک گفت، که او را به سوی خویش و به دخول در جمع همرزمان پیشین و نیز هم مجلس شدن با سرورش فرا می‌خواند:
﴿يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ ٢٧ ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ ٢٨ فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي ٢٩ وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي ٣٠﴾[الفجر: ۲۷-۳۰].
«[به هنگام مرگ به روح مؤمن گفته شود] اى نفس آرام گیرنده * خشنود خدا پسند به سوى پروردگارت باز گرد * و در زمره بندگان [نیک] من در آى * و [نیز] به بهشت من در آى».
حضرت سعید بن زید سدر سال ۵۰ هجری در سن ۷۳ سالگی در محلی خارج از مدینه به اسم «عقیق» وفات یافت. حضرت عبدالله بن عمر ـ ک ـ یا سعد بن ابی‌وقاص س ایشان را غسل داده و سپس در قبرستان بقیع به خاک سپردند [۸۴].
[۸۴] اسدالغابة:ج۲، ص ۲۵۵. اصحاب الرسول: ص ۲۷۰.