مثال معجزۀ بعضی انبیاء†:
۱- معجزۀ محمد ج:
أ- قرآن کریم: در فصاحت و بلاغت و عدم پذیرش تغییر و تحریف، چنانکه خـداوند تعالی میفرماید:
﴿وَإِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّمَّا نَزَّلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّن مِّثۡلِهِ﴾[البقرة:۲۳].
یعنی: «و اگر دربارۀ آنچه بر بنده خود (محمد ج) نازل کردهایم در شک و تردید هستید، سوره ای همانند آن بیاورید.»
ب- شقّ القمر: (شکافته شدن ماه) طوریکه در قرآن کریم ذکر شده:
﴿ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ ١ وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ ٢﴾[القمر: ۱- ۲].
یعنی: «قیامت نزدیک شد و ماه بشکافت١ و اگر (کافران) معجزه ای ببینند، روی بگردانند و گویند: «(این) جادویی قوی است ».٢»
ج- معراج: یعنی شبی که محمـدجبه معراج الهی عروج کرد، طوری که میفرماید:
﴿سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا﴾[الإسراء:۱].
یعنی: «پاک و منزه است کسیکه بندهاش را شبی از مسجد الحرام به مسجد الأقصی برد.»
و نیز نزول ملائکه در غزوۀ بَدر و حُنین که در سورههای انفال و توبه بیان شده است.